همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: و حالا قرن‌هاست همجواران با حریم اباعبدالله (ع) در کربلا و نجف، در عوض یاری‌رساندن به حسین(ع) در روز عاشورا، حالا زائرانش را هواداری می‌کنند. این رسمی است که اهالی کربلا، نسل به نسل از اجدادشان آموخته‌اند و از پیران و کهنسالان گرفته تا کودکان و خردسالان، حتی شده جرعه‌ای آب، از زائران حسین(ع) پذیرایی می‌کنند تا به تاریخ بگویند برخلاف برخی اجدادشان در سال ۶۱هجری، به امام و یاران و زائرانش وفادارند.

بسیاری از این موکب‌ها، تنها با چای عراقی و خرما از عزاداران پذیرایی می‌کنند، اما برای تهیه همان چای و خرما، ماه‌ها زحمت کشیده‌اند. حتی برخی موکب‌داران، کودکانی هستند که در حد بضاعت، لحظه‌ای خوش را برای مسافران فراهم می‌کنند تا دمی آرام بگیرند و قرار یابند. در این‌جا به‌یاد کودکان کاروان حسین(ع)، تصاویر برخی کودکان موکب‌دار عراقی را از نظر می‌گذرانیم و به احترام پاکی ذات و نیتشان تمام‌قد می‌ایستیم.

بیش‌تر بخوانید:

پرچمت ما را کفن

• در مسیر کربلا

زینب به همراه برادرش مشتاقانه زائرانی را سیراب می‌کنند که از کنار خانه‌شان عبور می‌کنند و به سمت کربلا می‌روند.

• بازگشت

انگار که پس از ۴۰روز، دوباره کاروان اسرا به کربلا بازگشته‌اند و کودک عراقی، عرق از پیشانی‌شان پاک می‌کنند تا به مقصد برسند.

• چای عراقی

چای عراقی در دستانش است و می‌گوید: «تفضل تفضل هلابیکم یا زوار الحسین (ع)» یعنی خوش‌آمدید، خوش‌آمدید، درود بر شما ای زائران حسین (ع)

• نوای حسین (ع)

گاهی از زائران با آب و غذا پذیرایی می‌کنند و گاهی با نوائی خوش و نغمه‌ای شورانگیز و مناجاتی عاشقانه.

• سخاوت

آنچه این زیارت را از دیگر مناسک متمایز می‌کند، همانا سخاوت و مهمان‌نوازی کودکان و نوجوانانی است که پذیرای زائران هستند.

• شیرین‌کام

در جوار نخلستان‌هایی که روزی، شاهد حرکت کاروان حسین(ع) بودند، استوار ایستاده و کام مسافران را شیرین می‌کند.

• میوه دل

بچه‌ها، میوه دل والدینشان هستند و والدین، فرزندانشان را خادم‌الحسین بار می‌آورند و این موضوع هر دو افتخار می‌کنند.

• آب زنید راه را

گاهی نوجوان‌ها فضای اطراف موکبشان را آب و جارو می‌کنند تا فضای دل زائران، رنگ و بویی تازه به‌خود گیرد.

• تبریک

برخی بزرگ‌ترها به موکب‌داران نوجوان تبریک می‌گویند؛ چون افتخار بزرگ خدمتگذاری به زائران، موهبتی بزرگ است.

حب‌الحسین(ع)

نوجوان‌ها خداوند را شاکرند که از سن نوجوانی، حب حسین(ع) و اهل‌بیتش را در دل آنها انداخت.

• خنکای وجود

گاهی در گرمای طاقت‌فرسای سرزمین کربلا، کودکی از خنکای وجودش، به زائران می‌بخشد تا آنها را از گرما نجات دهد.

• خرمای شیرین

می‌گوید مسافران کربلا روی سر ما جا دارند و خرماها را روی سرش می‌گذارد و از آنها پذیرایی می‌کند