بقعه فضل بن شازان مربوط به دوره تیموریان - دوره صفوی است

معرفی آرامگاه فضل بن شاذان:
بقعه فضل بن شازان مربوط به دوره تیموریان - دوره صفوی است و در نیشابور، شرق میدان بهشت فضل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۹۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

اين بنا در آبادى فضل در حومهٔ نيشابور قرار دارد و تمامى آن از آجر ساخته شده و در نماى خارجى آن هيچ‌گونه تزئينى به کار نرفته است. گنبد فراز بقعه داراى پوششى از کاشى است. بناى آرامگاه به طور مکرر مرمت شده است، و نشانى از آثار قديمى در آن ديده نمى‌شود. ابومحمد فضل بن شاذان، از مشايخ بزرگ علم حديث در نيمهٔ‌ اول قرن سوم، و فقيه متکلم شيعى است.

آرامگاه فضل ابن شاذان در روستای فضل جنوب شرق نیشابور است 

مجموعه بهشت فضل را می‌توان به ۴ بخش تفکیک کرد:

۱) «گلزار شهدا» در بخش غربی مجموعه.
۲) «باغ آرامگاه فضل بن شاذان نیشابوری» در بخش میانی مجموعه.
۳) «آرامستان» و فضاهای وابسته به آن، در بخش شرقی مجموعه.
۴) «بوستان و گلخانه»، در شمال مجموعه.

اگر تصمیم گرفتید به آرامگاه فضل ابن شاذان سری بزنید، فراموش نکنید که پس از زیارت، در روستا هم گشت‌وگذاری داشته باشید. روستای فضل روستای دنج و سرسبز و خوش آب و هوایی است با مردمی مهمان‌نواز که غریبه برایشان معنا ندارد و از گردشگران طوری پذیرایی می‌کنند که انگار سال‌های سال است آن‌ها را می‌شناسند.

ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) معروف به شاه فضل می باشد

زندگینامه فضل بن شاذان:
فضل بن شاذان از مشایخ بزرگ حدیث در نیمه اول قرن سوم و فقیه متکلم شیعی است.

ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) در قرن سوم در نیشابور می زیست. پدرش از اصحاب امام موسی کاظم (علیه السلام) بود و خود از اصحاب 4 امام معصوم؛ امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسگری (علیهم السلام) و مفتخر به عنایت های ویژه امام حسن عسگری (علیه السلام) می باشد.

ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) معروف به شاه فضل می باشد.

آرامگاه فضل بن شاذان، گنبد زیبایی با کاشی‌های آبی دارد

گردآوری: بخش گردشگری بیتوته