به گزارش اقتصاد آنلاین، زمانی که در خانه سوپ جو درست می کنیم از سبزیجات بیشتری برای تهیه آن استفاده می کنیم و اصطلاحا بیشتر برای آن مایه می گذاریم اما در نهایت باز هم مانند سوپ جوی رستورانی نمی شود.
حال باید ببینیم رستوران ها چه رمزهایی دارند که برای لعاب دار و خوشمزه شدن سوپ جو از آن استفاده می کنند.
اصلی ترین دلیلی که دستپخت ها را از یکدیگر متمایز می کند استفاده از ادویه ها است که این مهم شامل رعایت نکات فراوانی می شود.
مدت زمانی که از خریداری و ساییده شدن ادویه گذشته است، طریقه استفاده آن درون غذاها و طریقه نگهداری از آن سبب می شود تا طعم های متفاوتی از ادویه های یکسان چشیده شود.
مواد لازم برای ۴ تا ۶ نفر
|
|
جو پوست کنده
|
۱ پیمانه سرخالی
|
هویج
|
۱ عدد بزرگ
|
پیاز
|
۱ عدد
|
سینه مرغ بدون استخوان
|
۳۰۰ گرم
|
گوجه فرنگی
|
۳ عدد
|
رب گوجه فرنگی
|
۲ قاشق غذاخوری
|
آب مرغ
|
۱ لیتر
|
جعفری خرد شده
|
۴ قاشق غذاخوری
|
لیمو ترش
|
۱ عدد
|
مرحله اول
برای تهیه سوپ جو قرمز رستورانی ابتدا جو را به خوبی می شوییم، سپس از حداقل ۴ ساعت قبل داخل یک کاسه حاوی آب می ریزیم و اجازه می دهیم خیس بخورد و حجیم شود. پس از گذشت این زمان جو را آبکشی می کنیم.
مرحله دوم
در این مرحله جو را به همراه ۴ لیوان آب داخل یک قابلمه بزرگ می ریزیم، سپس قابلمه را روی حرارت متوسط قرار می دهیم تا جو به طور کامل بپزد و لعاب بیندازد. پس از گذشت ۳۰ دقیقه هویج را به صورت نگینی خرد می کنیم.
مرحله سوم
در این مرحله هویج را به همراه آب مرغ به قابلمه اضافه می کنیم. پس از گذشت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه یک تابه مناسب روی حرارت قرار می دهیم، سپس پیاز را به صورت نگینی ریز خرد می کنیم و به همراه مقداری روغن به تابه اضافه کرده و به خوبی تفت می دهیم.
مرحله چهارم
پس از اینکه پیاز سبک شد، گوشت مرغ را به صورت نگینی خرد می کنیم و به تابه اضافه می کنیم. در ادامه گوشت مرغ را به خوبی تفت می دهیم تا تغییر رنگ دهد سپس مقداری نمک، فلفل سیاه و زردچوبه به تابه می افزاییم.
مرحله پنجم
حالا مواد را به خوبی تفت می دهیم تا عطر سیر و ادویه ها خارج شود، سپس رب گوجه فرنگی را به تابه اضافه می کنیم و به خوبی تفت می دهیم تا رنگ آن باز شود و طعم و بوی خامی رب گوجه فرنگی به طور کامل گرفته شود.
مرحله ششم
در این مرحله گوجه فرنگی ها را درون تابه رنده می کنیم و به همراه دیگر مواد تفت می دهیم تا کاملا یکدست شوند. پس از اینکه هویج و جو به طور کامل پختند، مخلوط مواد درون تابه را به قابلمه اضافه کرده و هم می زنیم تا مواد یکدست شوند.
مرحله هفتم
حالا درب قابلمه را می گذاریم و اجازه می دهیم سوپ با حرارت ملایم جا بیفتد. پس از اینکه سوپ تقریبا آماده شد، آب لیمو ترش را می گیریم، سپس صاف می کنیم و به همراه جعفری خرد شده به قابلمه اضافه می کنیم.
مرحله هشتم
در این مرحله طعم سوپ را می چشیم و به مقداری مناسب نمک و فلفل سیاه اضافه می کنیم. حالا ۱۰ دقیقه دیگر زمان می دهیم، سپس قابلمه را از روی حرارت کنار می گذاریم. در پایان سوپ را در ظرف دلخواه می ریزیم و با جعفری تزیین می کنیم.
برای نگهداری ادویه جات، روش های مختلفی مطرح شده است. اینکه ادویه را چگونه نگهداریم، در میزان ماندگار آن و حفظ ارزش ها و خواصش تاثیر بسزایی دارد و از این رو این موضوع بسیار مهم است.
برای نگهداری ادویه جات بهتر است آن ها را کاملا خشک کنیم به طوری که هیچ گونه نم و رطوبتی در آن ها باقی نماند. بهتر است تا جایی که می شود ادویه را به صورت کامل و آسیاب نشده نگهداری کنیم. هرچه میزان فراوری ادویه کمتر باشد، طول عمر و ماندگاری آن بیشتر می شود. برای نگهداری ادویه های آسیاب نشده و یا آن هایی که با روغن هایشان مخلوط هستند، بهتر است از یخچال و فریزر استفاده کنیم.برای آسیاب کردن ادویه های خشک، استفاده از آسیاب برقی به شما کمک زیادی می کند. اما برای ادویه های تازه مانند زنجبیل و جوز هندی، بهتر است ابتدا پوست آنها را بکنیم و سپس رنده کنیم و در فریزر نگهداری کنیم.
در درجه اول، بهتر است ادویه ها را در ظروف فلزی در دار، که در آن هم محکم بسته شود نگهداری کنیم. بعد از ظروف فلزی، ظرف های شیشه ای رنگی را برای نگهداری ادویه توصیه می کنیم. ظروف شیشه ای رنگ تیره برای این کار بسیار مناسب هستند.
به شما توصیه می کنیم از ظرف های پلاستیکی برای نگهداری ادویه استفاده نکنید.
ادویه ها را باید در محیط های سرد و خشک و تاریک نگهداری کنیم. ادویه نباید در محیط بسیار گرم و یا در معرض مستقیم نور خورشید قرار گیرد.هم چنین برای جلوگیری از کپک زدن و خراب شدن ادویه باید محیطی که برای نگهداری مورد استفاده قرار می گیرد، کاملا خشک باشد.
همه ما می دانیم کشور هندوستان از جمله کشور های است که مصرف ادویه بسیار بالایی دارد. یکی از شیوه هایی که در این کشور، برای نگه داری ادویه مورد استفاده است تفت دادن ادویه بدون روغن است. مردم این کشور معمولا برای بیشتر شدن عطر ادویه، دانه های آن را در ماهیتابه ریخته و روی شعله قرار می دهند. این محتویات را مدام هم می زنند که نسوزد و تغییر رنگ و طعم ندهد.
در این روش، بعضی از افراد ادویه کوبیده شده را با روغن تفت می دهند. این کار باعث آزاد شدن عطر، بو و رایحه گیاه می شود. سپس روغن را در یخچال نگهداری می کنند.
*نکته: برای اینکه تشخیص دهید ادویه ای دیگر قابل استفاده نیست باید به رنگ و طعم آن دقت کنید. اگر طعم آن کم و یا تغییر یافته باشد و رنگ آن عوض شده باشد، توصیه می کنیم از مصرف آن خود داری کنید. زیرا مصرف ادویه کهنه، هیچ خاصیتی ندارد و ممکن است اثرات سوء داشته باشد.