به گزارش خبرآنلاین، یکی از فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی در روز ۱۹ مارس ساعت ۲:۲۳ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی، یک منظره‌ خیره‌کننده را از زمین هنگام شب ثبت کرد که در آن نور ماه در آب‌های تاریک اقیانوس می‌رقصد و خوشه‌هایی را از چراغ‌های شهرها، شبه‌جزیره‌ فلوریدا، کارائیب و بخش‌هایی از آمریکای مرکزی نمایان می‌کند.

به نقل از ایسنا، خوشه‌های متراکم نور، مراکز اصلی جمعیت از جمله راه روشن از میامی تا فورت لادردیل در امتداد ساحل جنوب شرقی فلوریدا، منطقه تامپا سن پترزبورگ در ساحل خلیج مکزیک و منطقه شهری اورلاندو در نزدیکی مرکز شبه جزیره را نشان می‌دهند. الگوهای کوچکتر اما همچنان قابل تشخیص نور، جزایر فلوریدا کیز، ناسائو در باهاما و هاوانا و دیگر شهرهای کوبا را مشخص می‌کنند.

چیزی که این تصویر را متمایز می‌کند، علاوه بر نورهای خیره‌کننده شهر، وجود پدیده‌ بازتاب ماه است. درست مانند بازتاب نور خورشید از سطح اقیانوس در طول روز، بازتاب ماه زمانی رخ می‌دهد که نور ماه با زاویه‌ مناسب از آب منعکس می‌شود تا به ناظر برسد.

ناظر در این مورد، یکی از خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی بود. در آن زمان، ماه در فاز کاهنده بود و حدود ۷۸ درصد از آن روشن شده بود؛ به اندازه‌ای که می‌توانست بازتاب متمرکزی را در سراسر دریا به ویژه در نزدیکی فلوریدا کیز و کوبا ایجاد کند.

این عکس با استفاده از دوربین دیجیتال Z۹ «نیکون»(Nikon) با لنز ۲۸ میلی‌متری گرفته شده است که میدان دید وسیعی شبیه به چشم انسان را ارائه می‌دهد. این پرسپکتیو به بینندگان امکان می‌دهد تا انحنای سیاره را که توسط یک لایه سبز نازک و کم‌رنگ از هواتاب در امتداد افق برجسته شده است، درک کنند.

این عکس از ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع حدود ۴۰۰ کیلومتری زمین گرفته شده است. تصاویر شبانه زمین، الگوی سکونتگاه‌های انسانی، زیرساخت‌ها و کاربری زمین را آشکار می‌کنند که ثبت آنها در طول روز دشوار است. دانشمندان از چنین مشاهداتی برای مطالعه توسعه شهری، مصرف انرژی و آلودگی نوری استفاده می‌کنند؛ ضمن این که به ردیابی چگونگی تداخل فعالیت‌های انسانی با محیط‌های طبیعی نیز می‌پردازند.

ظهور درخشش ماه به ویژه برای دانشمندان ارزشمند است. بازتاب نور ماه از اقیانوس می‌تواند به آنها در مطالعه شرایط سطح دریا مانند ناهمواری و الگوهای موج حتی هنگام شب کمک کند. هنگامی که این مشاهدات با سایر منابع داده ترکیب می‌شوند، درک تعامل میان اقیانوس و جو را بهبود می‌بخشند و مدل‌های مورد استفاده در تحقیقات آب و هوا و محیط زیست را اصلاح می‌کنند.

۵۸۵۸