به گزارش تابناک؛ ۱۸ مهر، روز ملی زاینده‌رود؛ یادآور رودخانه‌ای که روزی زندگی می‌بخشید و امروز چشم‌به‌راه احیاست.
روز ۱۸ مهر ماه در سال ۱۳۸۲ از سوی تشکل‌های زیست‌محیطی استان اصفهان و استان چهارمحال و بختیاری به عنوان «روز نکوداشت زاینده رود» نامگذاری شد.
نکوداشت زاینده رود از دلایل خشکی تا شعار
توجه به خشکی زاینده رود و جریان گاه به گاه آن باعث مطالبه مردم برای زنده نگه داشتن این نماد تاریخی اصفهان شده است.
زاینده رود فارغ از ابعاد کشاورزی، محیط زیستی و صنعتی، نماد هویتی و فرهنگی است که با خشکی آن حال اصفهان، مردمانش و گردشگران ناخوش می‌شود.
تاریخچه روز نکوداشت زاینده رود
نخستین تجمع و راهپیمایی به این مناسبت در ۱۸ مهر ماه همان سال توسط تشکل‌های زیست‌محیطی استان اصفهان در کنار بستر خشک زاینده رود در شهر اصفهان، که ۴ سال از شروع خشکی‌های بلند مدت آن گذشته بود، انجام شد.
شعار روز نکوداشت زاینده رود
مهم‌ترین شعار اولین روز بزرگداشت زاینده رود «زاینده رود را زنده، کامل و همیشه می‌خواهیم» بود، با توجه به خشکی زاینده رود و جریان گاه به گاه آن هنوز این شعار بهترین و جامع‌ترین مطالبه است.
زاینده رود کجا است؟
زاینده‌رود یا زنده‌رود به معنی رود زندگی‌بخش، بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود ۲۰۰ کیلومتر پیش می‌رود و پس از عبور از شهر تاریخی ورزنه در نهایت به مانداب گاوخونی می‌ریزد. حوزه آبریز رودخانه زاینده‌رود ۴۱٬۵۰۰ کیلومتر مربع است، برآورد می‌شود جریان آب این رودخانه در مطلوب‌ترین شرایط ۱٬۲ کیلومتر مکعب در سال یا ۳۸ مترمکعب در ثانیه است.
ثبت ملی زاینده رود
زاینده رود صد و هجدهمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
