این موشک‌ها که از نوع بازگشتی گلایدر (یا RGVs) هستند، از طراحی آیرودینامیک بهره می‌برند و می‌توانند در ارتفاعات بالا، مانورهای سنگین بدهند.

محققان چینی می‌گویند این موشک‌ها می‌توانند «در بازه‌های زمانی کوتاه، جهش‌ها یا تغییر مسیرهای بزرگ» داشته باشند و به‌دلیل سرعت و قدرت مانور زیاد، شانس نفوذ به سیستم‌های دفاعی دشمن را افزایش می‌دهند.

این گزارش به نقاط ضعف این سیستم تسلیحاتی چین نیز اشاره کرده است. به گفته تیم تحقیقاتی، رد فروسرخ (Infrared Signature) بالای این موشک‌ها می‌تواند آنها را از فاصله زیاد قابل‌ردیابی کند.

همچنین مقاومت نسبتاً پایین آنها برابر بار اضافی (Overload) و پهنای باند ارتباطی محدود در مراحل پایانی پرواز ممکن است عملکرد کلی این سیستم‌ها را در شرایط واقعی تضعیف کند.

به گفته محققان، این موشک‌ها علاوه‌بر پرتاب از زمین یا سکوهای متحرک، امکان شلیک از ماهواره‌ها را نیز دارند و همین موضوع میدان نبرد انعطاف‌پذیری بالایی به آنها می‌دهد.

این ادعاها در شرایطی مطرح شده که ماه گذشته، دانشمندان آمریکایی و بریتانیایی آزمایشی کلیدی در حوزه پیشرانش مافوق‌صوت انجام دادند. در این پروژه، ۲۳۳ آزمایش با سرعت‌های مختلف مافوق‌صوت انجام شد تا به توسعه نسل جدیدی از موشک‌های کروز مافوق‌صوت کمک کند.