اولین فیلم بلند این کارگردان درام عاشقانه موزیکال «بی‌پروا» محصول ۱۹۸۴ با بازی داریل هانا و آیدان کوین بود. فولی پس از آن فیلم «از فاصله نزدیک» را با بازی شان پن و کریستوفر واکن در قالب یک نئو‌نوآر ساخت. از آنجا که آن زمان مدونا همسر شان پن بود، فولی چندین بار با مدونا همکاری کرد و موزیک‌ویدیوها و فیلم بلند او «آن دختر کیست» را ساخت که یک فیلم کمدی بود و در گیشه با شکست مواجه شد. فولی از این تجربه به عنوان شکست اول که بسیار تکان‌دهنده بود، یاد کرد.
«گلن‌گری گلن‌راس» یکی از پربیننده‌ترین فیلم‌های او بود که با اقتباس از نمایش‌نامه دیوید ممت ساخته شد و نامزدی اسکار و جایزه گلدن‌گلوب را برای پاچینو به ارمغان آورد. جک لمون، الک بالدوین، اد هریس و آلن آرکین دیگر بازیگران این فیلم بودند.
«بعد از تاریکی، عزیزم» یک فیلم مهیج جنایی که او در سال ۱۹۹۰ با بازی ریچل وارد، جیسون پاتریک و بروس درن ساخت، به عنوان نمونه‌ای قابل‌توجه از فیلم نوآر کالیفرنیایی در خاطره‌ها مانده است.
از دیگر آثار فولی می‌توان به «دو بیت»، «اعتماد‌به فس»، «کاملا غریبه» با بازی پاچینو و بری و ویلیس، «اتاق» و «مفسد» با بازی چو-یون فت و مارک والبرگ اشاره کرد.
در تلویزیون، او یک قسمت از سریال اصلی «توئین پیکس» را کارگردانی کرد و پس از آن کارگردانی سریال‌های «خانه پوشالی»، «میلیاردها»، «ویوارد پینز» و «هانیبال» را انجام داد.
