به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه ایران نوشت: این ویدیوی کوتاه شاید به نظر خیلی بامزه می‌آمد و در نهایت موش همه گربه‌ها را ترساند و فرار کرد، اما یک پیام کوتاه و خیلی مهم هم داشت؛ موش‌ها هنوز در شهر جولان می‌دهند، جای مشخصی هم ندارند؛ در جوی‌های پهن خیابان ولی‌عصر، سه راه استخر، زیر پل زین‌الدین، خیابان اشرفی‌اصفهانی، خیابان مطهری نرسیده به مفتح، اطراف دانشگاه علم و صنعت، خیابان کارگر حوالی میدان انقلاب و... این موش‌ها دیده شده‌اند.
موضوع مهم، حضور موش‌ها نیست، چون چند سالی است که در خیابان‌های شهر جولان می‌دهند و زاد و ولد می‌کنند. نکته مهم این است که چرا موش‌های تهران از شهر حذف نمی‌شوند؟
از داوود گودرزی، مدیر کنترل جانوران مضر شهری سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران، درباره این موضوع سؤال کردیم.
او با اشاره به اینکه فیلم منتشر شده در فضای مجازی با توجه به شکل علمک‌های گاز، اصلاً مربوط به شهر تهران نیست به «ایران» می‌گوید:«واقعیت این است که در هیچ کجای دنیا موش‌ها ریشه‌کن نمی‌شوند، اما می‌توان این معضل را کنترل کرد. زاد و ولد این جانور بسیار زیاد است، به گونه‌ای که در کلانشهری مانند تهران در طول ۳۶۵ روز، یک میلیون موش با زاد و ولد زیاد می‌شود، چرا که موش در طول یک ماه بالغ شده و زمان بارداری این حیوان هم فقط ۱۸ روز طول می‌کشد. به همین دلیل به جرأت می‌توان گفت اگر کاری در تهران انجام نمی‌شد، موش‌ها می‌توانستند فاجعه بزرگی در شهر به بار آورند، کما اینکه در سال‌های اخیر تماس‌های مردمی با سامانه ۱۳۷ در این رابطه سیر نزولی داشته است.»
گودرزی با اشاره به اینکه به دلیل وجود بعضی محدودیت‌های وارداتی فقط از دو شرکت داخلی می‌توانیم سم تهیه کنیم، توضیح می‌دهد:«از شرکت‌های دانش‌بنیان هم برای همکاری در این حوزه دعوت کردیم و منتظر پاسخ هستیم. دغدغه اصلی ما برای کاهش این معضل، نظافت شهر است، آگاهی‌رسانی به شهروندان هم باید افزایش پیدا کند. به عنوان مثال مدتی است غذارسانی به حیوانات در خیابان‌ها و کوچه‌ها توسط مردم به وفور دیده می‌شود. شهروندان نمی‌دانند که غذا دادن به گربه‌ها و سگ‌ها، غذای موش‌ها را هم تأمین می‌کند و باعث ازدیاد این جانور موذی خواهند شد. مورد دیگر، ریختن پسماند در جوی‌ها و نهرهاست، از این طریق هم موش‌ها تغذیه کرده و زیاد می‌شوند.»
«در همه کشورها موش وجود دارد ولی در کشورهایی که فاضلاب‌های زیرزمینی دارند، موش‌ها کمتر روی زمین دیده می‌شوند.» این را گودرزی می‌گوید و اضافه می‌کند:«موش دو برابر وزن خود آب مصرف می‌کند، به همین دلیل وارد فاضلاب‌های زیرزمینی شده و کمتر روی زمین دیده می‌شود، اما در کشور ما هنوز فاضلاب‌ها زیرزمینی نیستند. در کنار این مورد، ساختمان‌های قدیمی و مخروبه و معبرهای بهسازی نشده نیز دست به دست هم داده و به مشکلات ازدیاد موش‌ها دامن می‌زنند، کما اینکه نمی‌توان بیش از حد از سم استفاده کرد، چون عاملی است که بشدت باعث تخریب محیط‌زیست می‌شود و آب‌های زیرزمینی را آلوده می‌کند. سازمان محیط‌زیست هم اجازه استفاده بیش از اندازه از سم را به ما نمی‌دهد.»
برای کاهش تعداد این جانور موذی به دلایل زیست‌محیطی نمی‌توان بیش از اندازه از سموم استفاده کرد. به گفته گودرزی سه راه بیشتر نداریم: اول اینکه فاضلاب‌های زیرزمینی تکمیل شوند تا موش‌ها کمتر به سطح زمین بیایند. مهم‌ترین نکته هم این است که رفتار شهروندان در موضوع نریختن زباله در نهرها و جوی‌ها و غذارسانی به حیواناتی مانند سگ و گربه اصلاح شود و آگاهی‌رسانی‌ها در این حوزه با همکاری رسانه‌ها افزایش پیدا کند. در نهایت بهسازی محیط‌های شهری انجام شود تا محیط‌هایی مانند خرابه‌ها به جولانگاه موش‌ها تبدیل نشوند.
