به گزارش خبرآنلاین، ناوهای هواپیمابر و بیشتر کشتی های دیگر نیز دماغه های تیزی دارند، بخش جلویی کشتی که بالای خط آب قرار دارد. ماهیت مسطح عرشه پرواز، که به ناوهای هواپیمابر لقب “سطح تخت” داده است، که تیزی دماغه را برجسته تر می سازد و کشتی را ناپایدار جلوه می دهد.

مشکل این است که شما با نگاه کردن ساده به یک ناو شناور در آب، خیلی چیزها را از دست می دهید. ممکن است یک دماغه چاقو مانند داشته باشد که به کاهش مقاومت باد و اصطکاک آیرودینامیک کمک می کند، اما در زیر خط آب، بدنه گسترش یافته و در واقع کاملاً پهن است. به عنوان مثال، یک ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز در عریض ترین حالت خود در خط آب حدود ۴۱ متر عرض دارد؛ این عریض بودن مانع از آن می شود که نیروی شناوری از زیر به یک طرف به طرف دیگر فشار بیاورد و کشتی را واژگون کند.

در «چرا ناوهای هواپیمابر با هزاران تن وزن در آب واژگون نمی‌شوند؟» بیشتر درباره این پدیده بخوانید.

۵۸۵۸