در هفتهای که گذشت، بیت کوین با افت حدود ۱۳ درصدی، بازار ارزهای دیجیتال را به رنگ قرمز درآورد. تضعیف امیدها به کاهش نرخ بهره و افزایش خروج سرمایه از صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF)، فشار نزولی سنگینی بر بازار وارد کرد. در این میان، تنها چهار ارز دیجیتال از میان ۵۰ پروژه برتر بازار توانستند خلاف جریان حرکت کرده و در محدوده مثبت باقی بمانند. کاتالیزورهای منحصربهفرد این پروژهها بر فشارهای اقتصاد کلان غلبه کرد.
به گزارش کریپتو اسلیت (Cryptoslate)، این تغییر در انتظارات از نرخ بهره و خروج سرمایه از صندوقها، تأثیر گستردهای بر ارزهای دیجیتال بزرگ داشت و طی سه هفته اخیر، شاهد خروج سرمایه از محصولات سرمایهگذاری داراییهای دیجیتال بودیم. این روند نزولی باعث شد تا تنها اخباری با اهمیت بسیار بالا بتوانند بر قیمت یک دارایی تأثیر مثبت بگذارند و در این میان، زیکش (ZEC)، مونرو (XMR)، یونیسواپ (UNI) و آستر (ASTER) تنها نامهایی بودند که از این آزمون سربلند بیرون آمدند.
زیکش در آستانه رویداد هاوینگ بعدی خود، توانست موقعیت قیمتی خود را حفظ کند. علاوه بر این، انتشار نقشه راه سهماهه چهارم ۲۰۲۵ توسط شرکت الکتریک کوین (Electric Coin) که بر ابزارهای حریم خصوصی از طریق Zashi و بهروزرسانیهای پروتکل متمرکز بود، به مومنتوم صعودی این ارز دیجیتال افزود. این رشد همزمان با افزایش علاقه به ارزهای دیجیتال حریم خصوصی (Privacy Coins) رخ داد.

این نقشه راه، برنامهای شفاف از خروجیهای قابل تحویل (deliverables) را در زمانی ارائه کرد که ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی عملکرد بهتری داشتند. این چرخش سرمایه به سمت زیکش، به عنوان تغییری در رهبری این گروه از ارزهای دیجیتال تلقی میشود؛ به طوری که طراحی «حریم خصوصی اختیاری» در زیکش، آن را برای پلتفرمهای قانونگذاریشده کاربردیتر از داراییهایی با «حریم خصوصی پیشفرض» جلوه میدهد.
تعامل بین استخرهای شفاف (transparent pools) و محافظتشده (shielded pools) همچنان زیکش را در مرکز بحثهای مربوط به انطباق با قوانین قرار میدهد که این موضوع بر انتظارات از دسترسی به نقدینگی در آینده تأثیر میگذارد.
مونرو همگام با چرخش سرمایه به سمت بخش حریم خصوصی رشد کرد. توجه دوباره به مدل «انتشار دنبالهدار» (tail-emission) قابل پیشبینی آن، که از سال ۲۰۲۲ پاداش هر بلاک را روی ۰.۶ واحد XMR ثابت نگه داشته، از عوامل حمایتی این رشد بود.

به گفته پروژه مونرو، این مدل به معنای صدور روزانه تقریباً ۴۳۲ واحد XMR است؛ مبنایی مشخص که برای فعالان بازاری که در دورههای کاهش نقدینگی بر مسیرهای عرضه شفاف تأکید دارند، جذاب است. پایداری این مدل بر موجودی ماینرها تأثیر میگذارد و قابل پیشبینی بودن آن، انتظارات از فشار فروش در زمان افت قیمت را شکل میدهد.
البته، واگرایی در قوانین همچنان یک عامل بازدارنده است؛ حریم خصوصی پیشفرض در مونرو محدودیتهایی برای لیست شدن آن در صرافیها ایجاد میکند و حتی در زمان تقویت روایتهای مرتبط با این بخش، XMR را در معرض فشار احتمالی پلتفرمها قرار میدهد.
ارز دیجیتال UNI متعلق به صرافی غیرمتمرکز یونیسواپ، به لطف پیشنهادی که مستقیماً عملکرد پروتکل را به اقتصاد دارندگان توکن مرتبط میکند، پیشرفت کرد. آزمایشگاهها و بنیاد یونیسواپ پیشنهاد «UNIfication» را منتشر کردند که شامل فعالسازی کارمزدهای پروتکل، سوزاندن توکن UNI و ایجاد مکانیسمهای جدید برای همسویی بین لایههای حاکمیتی است.

این پیشنهاد، نقش UNI را از یک دارایی صرفاً حاکمیتی به مدلی تغییر داد که در آن، جریان کارمزدها و سوزاندن توکن میتواند باعث افزایش ارزش آن شود. افزایش فعالیت در صرافیهای غیرمتمرکز (DEX) این تغییر قیمت را تقویت کرد.
دادههای دیفایلاما (DeFiLlama) نشان میدهد که یونیسواپ همچنان بزرگترین سهم بازار را در اختیار دارد و این موضوع، پتانسیل کسب درآمد از کارمزد را در مرکز بحثهای ارزشگذاری قرار میدهد.
تحلیلگران پس از این پیشنهاد شروع به مدلسازیهای اولیه کردند. با استفاده از فرمول استاندارد، ارزش سالانه UNI برابر است با:
میانگین حجم روزانه × نرخ کارمزد انتخابی × ۳۶۵ × سهم تخصیصیافته به دارندگان یا سوزاندهشده
برای مثال، در یک سناریوی پایه با حجم روزانه حدود ۵ میلیارد دلار، کارمزد ۷.۵ واحد پایه (۰.۰۷۵٪) و تخصیص ۵۰٪ از آن، درآمدی معادل ۶۸۴ میلیون دلار در سال به دست میآید. این ارقام به نتایج رأیگیری حاکمیتی بستگی دارد، اما نشان میدهد که چرا بازار شروع به ارزشگذاری UNI به عنوان یک دارایی مرتبط با کارمزد کرده است.
ASTER، به عنوان توکنی که به تازگی وارد فهرست ۵۰ ارز دیجیتال برتر شده، زمانی رشد کرد که حجم معاملات گزارششده آن در کوینمارکتکپ از ۱ میلیارد دلار فراتر رفت. این پروژه به عنوان یک صرافی غیرمتمرکز چندزنجیرهای با قابلیت معاملات اسپات (Spot) و آتی دائمی (Perpetual) که از طریق زنجیره اختصاصی خود مسیریابی میشوند، توجه بازار را به خود جلب کرده است.

علاقه بازار بر مدل ترکیبی تجمیعکننده (Aggregator) و لایه اول (L1) آن متمرکز شده است. معیارهای رشد ASTER هنوز در مراحل اولیه قرار دارند و برای تأیید حجم معاملات آن به داشبوردهای مستقل نیاز است. تمرکز فعلی بر این است که آیا فعالیت اولیه به حجم پایدار و تولید کارمزد مستمر تبدیل میشود یا صرفاً جهشی ناشی از برنامههای تشویقی است.
عامل مشترک در هر چهار ارز دیجیتال، وجود کاتالیزورهای واضح در هفتهای پر از ریسکگریزی بود که اکثر ارزهای دیجیتال بزرگ همگام با شرایط اقتصاد کلان معامله میشدند. حریم خصوصی روایتی ضدچرخهای (Counter-Cyclical) ایجاد کرد که به زیکش و مونرو کمک کرد تا در برابر خروج سرمایه از صندوقها مقاومت کنند.
UNI از یک پیشنهاد حاکمیتی ملموس سود برد که ساختار اقتصادی توکن را به طور بالقوه تغییر میدهد. ASTER نیز از یک عامل مثبت درونبخشی، یعنی تأکید بر معاملات درونزنجیرهای (On-Chain) که حتی با کاهش قیمتها فعال باقی ماند، بهرهمند شد.
بر اساس دادههای دیفایلاما، حجم معاملات صرافیهای غیرمتمرکز همچنان بالا بود و این تصور را تقویت کرد که فعالان بازار به سمت پروتکلهایی با مسیرهای کارمزد شفاف یا شتاب رشد در مراحل اولیه چرخیدهاند.
شرایط اقتصاد کلان همچنان نقش محوری را ایفا میکند. وضعیت نرخ بهره و جریان ورود و خروج سرمایه از ETFها همچنان همبستگی بازار را هدایت میکند. با این حال، عملکرد این چهار ارز دیجیتال نشان داد که کاتالیزورهای بنیادی و داخلی میتوانند سپری در برابر طوفانهای بازار باشند.
زمانبندی رأیگیری حاکمیتی مرحله بعدی UNI را تعیین خواهد کرد و اجرای نقشه راه، جایگاه ZEC را در گروه حریم خصوصی مشخص میکند. برنامه عرضه مونرو ثابت است، بنابراین دسترسی به پلتفرمهای معاملاتی متغیر اصلی در زمان تغییرات نظارتی خواهد بود.
در مورد آستر نیز، تأیید مستقل حجم معاملات و پیشرفت در یکپارچهسازیها مشخص خواهد کرد که آیا جهش اولیه به سهم بازار پایدار تبدیل میشود یا خیر. سرمایهگذاران باید به جای دنبال کردن کورکورانه روند کلی بازار، به تحلیل عوامل بنیادی و محرکهای خاص هر پروژه توجه کنند.