برترینها: کاربری به نام "محمد عنایتی نجف‌آبادی" که از دانشجویان دکتری دانشگاه امیرکبیر است، ماجرای تعمیر بخشی از نیروگاه عظیم رامین اهواز را با حماسه‌سرایی روایت کرده:
"ساعت ۹ صبح، کندانسور توربین نیروگاه رامین اهواز نشتی پیدا کرد. ترجمه این خرابی برای شبکه برق، خارج شدن نیروگاه از مدار و خاموشی بخش عظیمی از خوزستان از جمله اهواز در گرم‌ترین روزهای سال بود.
در یک حالت طبیعی مطابق پروتکل، باید ابتدا فعالیت نیروگاه متوقف و پس از سرد شدن محیط نیروگاه که حداقل ۲ روز زمان می‌برد، عملیات تعمیرات از سر گرفته شود. اما شبکه کشور به ویژه منطقه جنوب تاب توقف حداقل ۲ روزه نیروگاه را نداشت و متخصصان، مهندسان و اپراتورها تصمیم گرفتند در حالت آماده به کار نیروگاه، نشتی را پیدا کرده و عملیات تعمیرات را انجام دهند.
تعمیر نیروگاه در حالت آماده به کار زمانی دشوار می‌شود که بدانیم دمای محیط توربین نزدیک به ۷۰ درجه و رطوبت بالای ۹۰ درصد است. داغ‌ترین چایی که به عمرتان نوشیدید ۶۵ درجه دما دارد. به عبارت دیگر نیروها باید در یک دریای آب جوش عملیات می‌کردند.
کار ۹ صبح آغاز شد، ۱۸ ساعت عملیات پیچیده مهندسی بدون وقفه ادامه یافت و ساعت ۳ بامداد فردای آن روز تعمیرات با موفقیت به انتها رسید. یک رکورد بی‌نظیر جهانی در زمان تعمیر ثبت شد و نیروگاه بدون ثانیه‌ای توقف به تامین برق پرداخت. خطر خاموشی گسترده هم از کشور رخت بر بست.
رضا خسروی و محمد امیری از مهندسان مکانیک و کارشناسان توربین تنها ۲ تن از ده‌ها متخصصی بودند که برای روشنایی مردم به طبقه آخر جهنم رفتند و برگشتند. بار دیگر باید گفت که خوزستان همچنان فدایی ایران تربیت می‌کند."
درباره نیروگاه رامین
نیروگاه حرارتی رامین اهواز در سال ۱۳۵۳ توسط شرکت تکنوپروم اکسپورت آغاز شد و بهره‌برداری از آن در سال ۱۳۵۸ آغاز گردید. این نیروگاه رامین در زمینی به مساحت ۲٫۵ میلیون متر مربع یکی از نیروگاه‌های ایران از نوع نیروگاه فوق بحرانی با ظرفیت تولید ۱۹۰۳ مگاوات است، که شامل ۶ واحد بخار ۳۱۵ مگاواتی و دو واحد توربین انبساطی ۶٫۵ مگاواتی است. سوخت اصلی مصرفی این نیروگاه گاز طبیعی و سوخت اضطراری آن مازوت است. بر پایه آمار سال ۱۳۹۲ این نیروگاه، برقِ حدود ۴۲ درصد استان خوزستان و ۶ درصد ایران را تولید می‌کند.
کاربران ضمن تقدیر از تلاش مهندسان و تکنسین‌های زحمتکش نیروگاه به برخی از سهل‌انگاری‌ها در مدیریت کلان کشور پرداختند. اینکه چرا اصلا کار باید به جایی برسد که زندگی نیمی از مردم خوزستان به مخاطره بیافتد و حتی تکنسین‌های نیروگاه با خطر مرگ دست و پنجه نرم کنند؟ آیا نباید برای چنین خرابی‌های محتملی، تیم کارشناسی نیروگاه چاره‌ای اندیشده باشد؟ خودتان بخوانید:
محمد: چرا کار مملکت رو به جایی رسوندین که از مدار خارج شدن به نیروگاه مساوی با فاجعه بشه. بعدش تعمیر خارج از پروتکلش رو حماسه کنید و در مدحش افسانه‌سرایی کنین. این مصداق بارز عوام فریبی هست.
هادی: لذت خوندن چنین روایت‌هایی غیرقابل وصف است، امیدوارم جامعه سینمایی کشور و پلتفرم ها قدر چنین سوژه‌های بکر و جذابی بدانند.
مرجان: اولا دست مریزاد، خدا قوت و دمتون گرم. ولی چرا باید تکنسین زجرکش بشه و مهندس زیر بار استرس کار پیر بشه؟ که مدیریت بگه بدون خاموشی تعمیر کردیم؟ این جانفشانی‌ها فقط انتظارات مدیران بالادستی رو بالا می‌بره و اگر خدای نکرده اتفاق بدی می‌افتاد هیچکدومشون مسئولیت قبول نمی‌کردند.
سانیا: دمشون گرم. منم اصلا تخصص نظر دادن ندارم ولی یه سوال برام پیش اومد. نیروگاه‌هایی که شبکه برق رو تامین میکنن معمولا باید مجموعه زاپاس داشته باشن ینی توربین‌ها و سیستمی که توی زمان‌های اورهال و تعمیر بیان تو خط که سیستم معیوب از خط خارج شه. رامین اهواز با این حجم از اهمیت چرا همچین چیزی نداره؟
مهدیه: من از با یکی از همین آدم‌ها که تا پای جونشون برای درست شدن مشکلات فنی مملکت تلاش میکنن، زندگی میکنم. من با خوندن تک تک جملات این رشتو قلبم گرفت. کاش قدر امثال اینا رو بدونن. با هر ناملایمتی یه دونه از اینا رو از دست میدن.
فرهنگ: ۱۰ الی ۱۵ میلیون افغانی ساکن در ایران، اینگونه موجب افزایش فشار مصرف برق و به تبع آن، تحمیل این شرایط طاقت فرسا برای مردم خوزستان و ... شده است. فقط کسانی عمق رنج خانواده ها و کودکان و شیرخوارگان خوزستان را درک می‌کنند که زندگی در آنجا را تجربه کرده‌اند.
رضا: رکورد جهانی و کار مهندسی؟ می‌دونستین جهان این کار شما رو بسیار غیرمهندسی و غیراخلاقی می‌دونه؟ کار مهندسی یعنی ایمنی و سلامت در کنار طراحی. یعنی دیدن سناریوهای مختلف قبل از خرابی و پیشبینی و پیشگیری. من یک زمانی توی صنعت فولاد از این کارهای خطرناک با نیروهای خودم کردم و الان پشیمونم.
و سیاوش: در این مورد که کارگرا ، تکنسین‌ها و متخصصین از خود گذشتگی کردند هیچ شکی نیست و همه ایران ممنون این بزرگان هستند اما مشکل اصلی تجهیزات کهنه و معیوب، عدم تامین لوازم یدکی، کاغذ پاره‌های تحریم و عدم تعمیر و نگهداری به هنگام هستند که باعث قطع 18 ساعتی برق و بازی با جون کارگر می‌شه...
