به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، ناصر شامیریان که حالا حدود ۸۰ سال سن دارد به خوبی از جزئیات و کلیات زندگی پسرش می گوید. پسری که در بیست سالگی به شهادت رسید شهیدی از ارامنه که وفادار به انقلاب و نظام بود.
ناصر شامیریان می‌گوید فرزندش ادوین در سال ۱۳۴۶ به دنیا آمد و از همان کودکی مهربان و با اخلاق بود.
این پدر شهید که اخیراً همسرش را نیز از دست داده است می گوید: ادوین بسیار به مادر وابسته بود و احترام به والدین یکی از اولویت های زندگی او بود به طوری که برای هر کاری از ما اجازه می گرفت و رضایت ما را جلب می‌کرد.
ناصر شامیریان که خودش از مبارزان انقلابی علیه شاه بود اضافه می‌کند: همان سال‌های ابتدایی جنگ به میدان نبرد رفتم چون معتقدم آب و خاک مونس ماست و باید از آن محافظت کنیم از همین رو با عزیمت پسرم به جبهه های دفاع مقدس مخالفت نکردیم.
شهید ادوین شامیریان که اهل درس و کتاب بود به تازگی در رشته پزشکی دانشگاه پذیرفته شده بود اما او شهادت را به پزشکی ترجیح داد.
پدر شهید می گوید: برای ادوین هیچ چیز مثل آب و خاک و میهن ارزشمند نبود به همین خاطر دوستانش که هر کدام برای پیشرفت در زندگیشان به کشورهای خارجی رفتند اما او ماند و از خاکش دفاع کرد.
پدر شهید می‌افزاید: ادوین از همان روزهای ابتدایی جنگ بسیار تحت تاثیر رفتار رزمندگان قرار گرفته بود و می گفت: افتخار می کنم که دوشادوش برادران مسلمانم از کشورم دفاع می کنم و می جنگم.
شهید ادوین شامیریان در سال ۱۳۶۶ در وسط میدان توپ و آتش در حالیکه به جمع آوری پیکر قطعه قطعه شده همسنگران شهیدش پرداخت با اصابت خمپاره در منطقه میمک کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
