نتیجه پژوهشی ده‌ساله که با رویکردهای نوین صورت گرفته نشان می‌دهد میزان اجرای بازی‌های خشن در سنین بلوغ تاثیری در بروز رفتارهای خشن در بزرگسالی ندارد.

این مطالعه ده ساله که توسط «سارا کوین» و «لوار استاک‌دیل» انجام و در ژورنال «روانشناسی سایبری» منتشر شده است. هدف از این پژوهش که روی کودکان ده ساله تا نوجوانان در مراحل اولیه بلوغ صورت گرفته، بررسی نتایج انجام بازی‌های ویدیویی خشن روی رفتار آنها در بزرگسالی بوده اما در نهایت شواهدی را مبنی بر وجود ارتباط بین این دو مقوله پیدا نکرده است.

این دو محقق در پژوهش خود از روش نوینی برای تحلیل داده‌ها استفاده کرده‌اند که با عنوان رویکرد فرد محور شناخته می شود. در این روش محققان به جای ایجاد یک خط مستیم بین متغییری مثل ورزش با بهبود سلامتی،  برای مقایسه متغیرها بین افراد، الگوریتم‌های مختلف را در تمامی متغیرها ترکیب می‌کنند. که نتیجه آن دستیابی به نتایجی دقیق‌تر است.

فاز اول این مطالعه در سال ۲۰۰۷ کلید خورده و در ان از خانواده شرکت کنندگان درخواست شده سوالاتی را از طریق تلفن پاسخ دهند. ۶۵ درصد این افراد سفید پوست، ۱۲ درصد سیاهپوست، ۱۹ درصد چند نژادی و ۴ درصد نیز از گروه‌های دیگر بوده‌اند.

رده‌بندی درجه خشونت بازی‌ها نیز بر اساس معیارهای سازمان غیر انتفاعی «Common Sense Media» انتخاب شده که معتبر به شما می‌رود. ارزیابی شرکت‌کنندگان نیز اساس شاخص‌های رفتاری مختلفی نظیر پرخاشگری، علائم افسردگی، اضطراب و رفتارهای اجتماعی صورت گرفته است.

نتایج پژوهش حاکی از این است که پسران بیش از دختران به بازی‌های خشن علاقه دارند. ۴ درصد شرکت کنندگان ساعت‌های زیادی را به اجرای بازی‌های خشن پرداخته‌اند، ۲۳ درصد به صورت متوسط بازی کرده‌اند و ۷۳ درصد نیز ساعت‌های کمتری را به اینکار اختصاص داده‌اند.

به گفته این تیم نتایج نهایی پژوهش نشان می‌دهد که میزان خشونت افرادی که در اوایل سن بلوغ مدت زیادی به اجرای بازی‌های با درجه خشونت بالا می‌پردازند، نسبت به کسانی که مدت کمی سرگرم این بازی‌ها بوده یا اصلا به ان نپرداخته‌اند، در سنین بزرگسالی تفاوتی ندارد.