مطالعات اخیر نشان دادهاند که مصرف منظم آب پرتقال میتواند فعالیت هزاران ژن در سلولهای ایمنی ما را تحت تأثیر قرار دهد. بسیاری از این ژنها در کنترل فشار خون، کاهش التهاب و مدیریت نحوه پردازش قند در بدن نقش دارند؛ عواملی که همگی در سلامت طولانیمدت قلب مؤثرند.
در این پژوهش، بزرگسالانی که روزانه ۵۰۰ میلیلیتر آب پرتقال پاستوریزه خالص به مدت دو ماه مصرف کردند، بررسی شدند. پس از ۶۰ روز، فعالیت بسیاری از ژنهای مرتبط با التهاب و فشار خون بالا کاهش یافت. ژنهایی که معمولاً در شرایط استرس فعال میشوند.
کاهش فعالیت چنین ژنهایی با شواهد قبلی در مورد اثرات آب پرتقال بر کاهش فشار خون سازگار است و میتواند توضیح دهد که چرا نوشیدن روزانه این نوشیدنی در مطالعات مختلف با سلامت قلب بهتر مرتبط گزارش شده است.
نقش ترکیبات طبیعی پرتقال، بهویژه هسپریدین—فلاونوییدی با خواص آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی—نیز قابل توجه است. این ترکیبات مسیرهایی را تحت تأثیر قرار میدهند که به فشار خون بالا، تعادل کلسترول و نحوه مدیریت قند در بدن مربوط میشود.
جالب اینکه واکنش بدن به آب پرتقال بر اساس وزن نیز متفاوت است:
در یک مرور نظاممند شامل ۱۵ کارآزمایی با ۶۳۹ شرکتکننده، مشخص شد که مصرف منظم آب پرتقال باعث کاهش مقاومت به انسولین و کاهش کلسترول خون میشود. مقاومت به انسولین یکی از ویژگیهای مهم پیشدیابت است و کلسترول بالا نیز یک عامل شناختهشده برای بیماری قلبی است.
تحلیل دیگری در افراد دارای اضافه وزن نشان داد چند هفته مصرف روزانه آب پرتقال سبب کاهش جزئی فشار خون سیستولیک و افزایش HDL (کلسترول خوب) میشود. هرچند این تغییرات کوچکاند، اما در طولانیمدت میتوانند تأثیر قابلتوجهی داشته باشند.
در افراد مبتلا به سندرم متابولیک—مجموعهای از عوامل خطر شامل فشار خون بالا، قند خون بالا و چربی اضافی—نیز مصرف روزانه آب پرتقال باعث بهبود عملکرد اندوتلیوم (پوشش داخلی رگها) شد؛ عاملی که نقش مهمی در کاهش خطر حمله قلبی دارد.
هرچند مصرف میوه کامل به دلیل داشتن فیبر برتری دارد، اما یک لیوان آب پرتقال خالص در روز میتواند با کاهش التهاب، بهبود جریان خون و بهبود برخی شاخصهای خونی، در سلامت قلب نقش داشته باشد.
این نتایج یادآور این نکتهاند که برخی خوراکیهای ساده روزمره، تأثیری بیش از آنچه فکر میکنیم بر سلامت بدن دارند.
