تحقیقات جدید نشان می‌دهند که فعالیت بدنی روزانه حتی به مقدار کم (تقریباً 3000 قدم روزانه)، نیز می‌تواند روند پیشرفت آلزایمر را در افراد مسنی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آهسته کند.
یافته‌های این مطالعه که از بررسی 14 ساله‌ای به دست آمده‌اند، یکی از اولین پژوهش‌هایی محسوب می‌شود که به بررسی رابطه بین سطوح مختلف فعالیت بدنی و نشانه‌های کلیدی بیماری آلزایمر پرداخته است. در مغز شرکت‌کنندگان تحقیق پروتئین‌های آمیلوئید و تاو موجود بوده (که تجمع آنها با آلزایمر مرتبط است)، اما علائم بیماری را هنوز تجربه نکرده بوده‌اند.
همچنین از یک گام‌شمار برای اندازه‌گیری فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان مانند میزان پیاده‌روی آنها استفاده شده و به مدت 14 سال اسکن مغزی و ویژگی‌های شناختی آنها به‌صورت سالانه بررسی شده است.
طبق نتایج، افرادی که در ابتدای مطالعه سطح آمیلوئید کمی در مغز آنها وجود داشته، تغییرات شناختی یا تجمع پروتئین تاو بسیار کمی نشان داده‌اند. خطر ابتلا به آلزایمر نیز در افرادی که آمیلوئید بالاتری داشته‌اند بیشتر بوده است. به‌طورکلی، وجود سطوح بالاتری از فعالیت بدنی با کند شدن کاهش مهارت‌های تفکر و حافظه همراه بوده است.
حتی فعالیت‌های بدنی متوسط (3001 تا 5000 قدم در روز) با کاهش قابل توجهی در تجمع پروتئین تاو و کاهش شناختی مرتبط بوده است. بااین‌حال پیاده‌روی به‌اندازه 5001 تا 7500 قدم در روز مفیدتر اعلام شده است.
دکتر «وای-یینگ یائو»، نویسنده اصلی این مطالعه از بیمارستان ماس‌جنرال بریگام در بوستون می‌گوید:
«ما از افراد مسن که در معرض خطر آلزایمر هستند، می‌خواهیم که تغییرات کوچکی در سطح فعالیت خود ایجاد کنند تا عادات پایداری بسازند که از سلامت مغز و شناختی آنها محافظت می‌کنند.»
با وجود این داده‌ها، بسیاری از کارشناسان گفته‌اند که هنوز آزمایش‌های بالینی بیشتری باید انجام شود تا بتوان رابطه علت‌و‌معلولی بین آلزایمر و فعالیت بدنی را تأیید کرد.
