همایون شجریان ، هنرمند برجسته موسیقی ایران، در 31 اردیبهشت سال 1354 در تهران در خانواده‌ای موسیقی‌دان متولد شد. او فرزند استاد بزرگ، محمدرضا شجریان است و از همان کودکی علاقه عمیقش به موسیقی و ریتم آشکار بود. با توجه به نظر پدرش، آموزش موسیقی را نزد ناصر فرهنگ‌فر شروع کرد تا تکنیک و شناخت ریتم را بیاموزد و بعدها نزد جمشید محبی این یادگیری را ادامه داد.

آغاز آوازخوانی و دوران بلوغ هنری

همایون در ده‌سالگی آوازخوانی را به همراه خواهرانش نزد پدر آغاز کرد. در دوران بلوغ، آموزش فشرده تکنیک‌های آواز و صداسازی را پشت سر گذاشت. او سپس وارد هنرستان موسیقی شد و ساز کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد. علاوه بر این، نزد اردشیر کامکار فراگیری کمانچه را ادامه داد و با سازهای تار و سنتور به صورت گوشی آشنا شد.

حضور در کنسرت‌ها و همکاری با محمدرضا شجریان

از سال 1370، همایون در کنسرت‌های داخلی و بین‌المللی پدرش با نوازندگی تنبک حضور داشت. در سال‌های بعد و از 1378، او نسل جدیدی از هنرنمایی‌های آواز را با هم‌خوانی در کنار محمدرضا شجریان آغاز کرد.

آثار برجسته و نامزد جایزه گرمی

اولین اثر مهمی که با حضور همایون منتشر شد، آلبوم یاد ایام بود که در آن وظیفه تنبک‌نوازی را برعهده داشت. او در کنار بزرگان موسیقی ایران، مجموعه‌های زیادی را عرضه کرده است؛ از جمله کنسرت‌های معروف «بی تو بسر نمی‌شود» و «فریاد» که به ترتیب در سال‌های 2003 و 2005 نامزد جایزه گرمی شدند.

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم

مِی مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم

طُرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم

قد برافراز که از سرو کنی آزادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

شهرهٔ شهر مشو تا نَنَهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رَس

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

من از آن روز که در بند توام آزادم

منبع: ساعدنیوز