به گزارش رکنا، این مراسم هم جنبه اقتصادی دارد و هم اجتماعی و فرهنگی، چون افراد خانواده و حتی همسایه‌ها دور هم جمع می‌شوند و با همکاری هم رب انار می‌گیرند.
جمع‌آوری انارها: در ابتدا انارهای تازه و رسیده از باغ‌ها یا بازار جمع‌آوری می‌شود. انارهایی که برای رب گیری مناسب باشند، انتخاب می‌شوند.
شستن و آماده‌سازی: انارها شسته می‌شوند و سپس دانه‌های انار از پوست جدا می‌شوند. این کار به‌صورت دستی و با دقت انجام می‌شود.
آبگیری: دانه‌های انار را در وسیله‌ای مخصوص مثل دستگاه‌های سنتی یا حتی با فشار دست آبگیری می‌کنند تا آب انار گرفته شود.
پختن آب انار : آب انار گرفته شده را در قابلمه‌های بزرگ روی آتش می‌گذارند تا کم‌کم غلیظ و رب مانند شود. در طول پخت، مرتب هم زده می‌شود تا ته نگیرد و رنگ آن تیره نشود.
سنتی و جمعی بودن: این فرآیند معمولاً به صورت جمعی و خانوادگی انجام می‌شود و اعضای خانواده و گاهی همسایه‌ها در این مراسم شرکت می‌کنند. این باعث ایجاد فضای صمیمی و شادی می‌شود.
استفاده‌های رب انار: رب انار تهیه شده هم به عنوان چاشنی خوشمزه در آشپزی محلی استفاده می‌شود و هم برای نگهداری طولانی مدت به کار می‌رود.
این مراسم نمادی از همکاری، همبستگی و دورهمی در جامعه اورامانات است.
انتقال مهارت‌ها و سنت‌ها از نسلی به نسل دیگر در قالب این کار جمعی اتفاق می‌افتد.
علاوه بر تهیه رب انار، این فرصت برای گفت‌وگو، آوازخوانی و جشن‌های محلی فراهم می‌شود.
