به گزارش خبرنگار مهر، صادق صادقپور اقدم دبیر کمیته ملی اسکان بشر، امروز (سهشنبه، ۱۵ مهر) در مراسم بزرگداشت روز جهانی اسکان بشر با بیان اینکه روند شهریشدن و شهرنشینی با شتاب در حال افزایش است، گفت: با گسترش این روند، پیچیدگی مسائل و موضوعات شهری نیز روزبهروز بیشتر میشود.
وی افزود: انتخاب موضوع روز جهانی اسکان بشر در سال ۲۰۲۵ با عنوان «پاسخ به بحرانهای شهری» یادآور آن است که در پرداختن به شهرها، تغییر رویکرد از نگاه کاربریمحور به توسعه شهری، امری ضروری است و نه یک انتخاب. این تغییر رویکرد مستلزم آن است که به پدیده شهر و شهرنشینی به عنوان موجودیتی متشکل از مجموعهای از فرصتها و چالشهای در همتنیده نگریسته شود.
صادقپور اقدم تصریح کرد: شعار جهانی اسکان بشر در سال ۲۰۲۵ که بر بحرانهای شهری متمرکز است، به روشنی نشان میدهد این بحرانها شهرها و سکونتگاههای انسانی را تحت تأثیر قرار دادهاند؛ بهویژه مخاطرات ناشی از عوامل طبیعی که امروزه سریعتر از پیشبینیها دامنگیر سکونتگاههای ما شدهاند و منجر به بروز بحرانهایی شدهاند که بعضاً از نظر مقیاس و پیچیدگی بیسابقه بوده و آثار مخربی در پی دارند.
وی با اشاره به ماهیت جهانی این بحرانها گفت: بحرانهایی همچون زلزله، نشست زمین، طوفانهای شدید، خشکسالی، آتشسوزی جنگلها و دیگر پیامدهای تغییرات اقلیمی، مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و اثرات آنها در سطوح منطقهای و جهانی آشکار شده است. بخشی از این بحرانها ناشی از فعالیتهای انسانی است که در کنار منازعات و درگیریها، میلیونها نفر را ناگزیر به مهاجرت و سکونت در نقاط پرجمعیت و سکونتگاههای غیررسمی کرده و تابآوری بافتهای شهری را با چالش جدی مواجه ساخته است.
دبیر کمیته ملی اسکان بشر تأکید کرد: تجربه جهانی نشان داده است که بدون چنین رویکردی نمیتوان به توسعه شهری پایدار دست یافت. این رویکرد، همسو با اهداف سومین کنفرانس سازمان ملل متحد در زمینه مسکن و سکونتگاههای انسانی موسوم به «هبیتات»، میتواند مسیر حرکت کشورها را در تحقق شهرهای تابآور و پایدار هموار سازد.
صادقپور اقدم تصریح کرد: این پدیدهها در کنار منازعات و درگیریهای انسانی، میلیونها نفر را ناگزیر از مهاجرت کرده و آنان را به سمت نقاط پرجمعیت شهری یا سکونتگاههای غیررسمی سوق داده است؛ وضعیتی که تابآوری بافتهای شهری را بهشدت تحت تأثیر قرار داده و چالشهای جدیدی را در حوزه مدیریت شهری پدید آورده است.
وی با طرح این پرسش که «آیا باید در انتظار وقوع بحرانها ماند و پس از آن با اقدامات مقطعی و تکبعدی به مقابله پرداخت؟» گفت: مدیران شهری، متخصصان و شهروندان باید با پیشنگری، دوراندیشی و اتخاذ رویکردی یکپارچه و هماهنگ، با هدف افزایش تابآوری و ایجاد سازگاری در برابر بحرانها گام بردارند.
معاون وزیر راه و شهرسازی در پایان تأکید کرد: بدون تردید در مواجهه با بحرانها همه ما دارای مسئولیت مشترک هستیم؛ مسئولیتی که ما را به سمت هدفی مشترک سوق میدهد. این مسئولیت متوجه یکایک افراد در بخشهای دولتی، دانشگاهها، مراکز پژوهشی، سازمانهای غیردولتی، بخش خصوصی و جوامع محلی است.