او در گفت‌وگو با ایسنا توضیح داد: به‌جز اینها، افزایش نرخ تورم باعث می‌شود برآوردهای تولید فیلم متغیر باشد و همان‌طور که قیمت طلا و دلار لحظه‌ای بالا می‌رود برآوردهای ما هم لحظه‌ای شده‌اند، چرا که به هر حال بخشی از هزینه‌های تولید به خرید یا اجاره تجهیزاتی برمی‌گردد که افزایش قیمت ارز در آن تاثیر زیادی دارد.

خانی درباره هزینه‌های ساخت تولید فیلم گفت: ما زمانی برآوردمان به این شکل بود که ۷۰ درصد هزینه‌ها متعلق به عوامل بود و ۳۰ درصد برای بازیگران ولی با تغییر شرایط، جای دستمزد بازیگرها با عوامل تغییر کرده و الان بیش از ۵۰ درصد بودجه تولید یک فیلم برای بازیگران خرج می‌شود. تمام اینها در حالی است که ما باید به بازگشت سرمایه هم فکر کنیم ولی چگونه!؟ 

تهیه‌کننده فیلم‌های «من»، «دوزیست» و «سال گربه» تاکید کرد: به نظرم اگر فیلمی کمتر از ۶۰‌میلیارد تومان بلیت بفروشد، در گیشه شکست خورده مطلق است. اگر فیلم بین ۶۰ تا ۱۰۰‌میلیارد تومان بفروشد می‌تواند حداقل به پول خود برسد و اگر بالای ۱۰۰‌میلیارد تومان بفروشد آن وقت می‌توان به سود فکر کرد و الان شرایط اکران بر همین اساس قابل تحلیل است.

خانی ادامه داد: متاسفانه ما پژوهشی در سینما انجام نمی‌دهیم که مشخص شود چرا فیلم‌های «زن و بچه» یا «پیرپسر» در اکران موفق بودند در صورتی که بسیاری دیگر از فیلم‌های اجتماعی اصلا موفقیتی نداشتند. در میان فیلم‌های کمدی هم فقط یکی دو فیلم هستند که اکران خوبی دارند. به همین دلیل باید گفت که ما الان با یک سینمای شکست‌خورده طرف هستیم که هم سازمان سینمایی و هم صنف نسبت به آن کم‌کاری می‌کنند. در این اوضاع سینما یک رقیب جدی به نام VOD دارد که با پول‌پاشی شرایط را برای سینما سخت‌تر کرده است.

او در توضیح اینکه در چند وقت اخیر بسیاری از سریال‌های شبکه نمایش خانگی نیز مثل سال‌های اول رونق پلتفرم‌ها جذاب نبوده‌اند، توضیح داد: پلتفرم‌ها مثل سوپرمارکتی هستند که هر نوع خوراکی‌ای دارند و از حجم ترافیک، اسپانسر و دانلود درآمد کسب می‌کنند.

آنها نسبت به سرمایه‌گذاری‌های انجام شده خود در سطح کلان درآمد خوبی به دست می‌آورند و در شرایطی که ما در سینما دو سه ماه از عمر مفید خود را می‌گذاریم فیلم تولید می‌کنیم و بعد سراغ کار بعدی می‌رویم، آنها استارت‌آپ‌هایی هستند که هر روز محتوا تولید می‌کنند و در دورانی که تلویزیون هم محتوای جذابی ندارد بخش زیادی از جامعه را، مخاطب هر روز و شب خود کرده‌اند.

خانی با اشاره به قاچاق شدن تولیدات انحصاری این پلتفرم‌ها در فاصله زمانی کمی از پخش گفت: اصلا بخشی از درآمد آنها از طریق همین نسخه‌های غیرقانونی و آگهی‌هایی است که آنجا پخش می‌شود و حتی صاحب آگهی‌ها موافق هستند که جلوی پخش این نسخه‌های غیرقانونی گرفته نشود، چون از همین طریق است که برخی سریال‌های موفق نزدیک به ۵۰‌میلیون مخاطب داشته‌اند. 

اما در نهایت مساله اصلی این است که سینما یک هنر - صنعت است ولی شبکه نمایش خانگی فقط صنعت است. سینما سالی ۲۰۰۰‌میلیارد تومان می‌فروشد ولی پلتفرم‌ها هر کدام ۲۰۰۰‌میلیارد تومان خرج می‌کنند و قطعا برایشان درآمدزایی دارد و قیمت‌گذاری آنها هم هر روز بالاتر می‌رود درحالی‌که سینما به خودی خود در جهان به مخاطره افتاده و در کشورهای دیگر راهکارهایی را جست‌وجو می‌کنند ولی متاسفانه اینجا کسی به فکر نیست و سینما هر روز ضعیف‌تر می‌شود.

خانی تاکید کرد: برای ماه‌های آینده اگر مقطعی و کوتاه‌مدت بخواهیم چاره بیندیشیم، باید سراغ اکران فیلم‌های توقیفی برویم که می‌توانند به سینما کمک کنند اما در طولانی‌مدت باید راهکاری در نظر گرفته شود تا فیلم‌های استاندارد و باکیفیت ساخته شوند. باید ببینیم چرا بعضی فیلم‌های اجتماعی فروش خوبی نداشتند؟ آیا اگر فیلم‌های ما حرف روز و مسائل اجتماعی و سیاسی را مطرح کنند، نمی‌توانند تماشاگر جذب کنند؟ مخاطب امروز جامعه، آنقدر درگیر و در معرض محتوای متنوع در استارت‌آپ‌های داخلی و خارجی است که اگر سینما محتوای به‌‌روز و جذابی ارائه نکند نمی‌تواند موفق باشد.