به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، کشف این مولکول در ستاره که فسفین نام دارد، اکنون تردیدهایی درباره کاربرد آن به عنوان یک نشانگر زیستی در سیارات و قمرهای دیگر مانند ونوس به وجود آورده است.

فسفین مولکولی حاوی یک اتم فسفر و سه هیدروژن است. فسفین خالص بدون بو است هرچند گریدهای تجاری آن بوی سیر یا ماهی گندیده می دهند. ماده مذکور به شدت اشتعال پذیر است و در معرض هوا ممکن است منفجر شود.

این ماده روی زمین تنها توسط موجودات زنده (یا از طریق سنتز در صنایع شیمیایی) تولید می‌شود. به همین دلیل، بسیاری بر این باورند که وجود آن در سیارات دوردست می‌تواند نشانه‌ای از وجود نوعی حیات در آنجا باشد.

گروهی از محققان در سال ۲۰۲۰ میلادی تصور کردند که آن را در اتمسفر ونوس رصد کردند. این امر سبب شگفتی شد زیرا فسفین زودهنگام می شکند بنابراین اگر در آن سیاره وجود داشته یک ماده به طور مداوم تجدید می شود.

در نتیجه این امر برخی محققان تخمین زدند احتمالا اشکالی از حیات در حال تولید است. با این وجود محققان از قبل می دانستند فسفین در جو سیارات مشتری و زحل نیز از طریق فرآیندهای شیمیایی غیرزیستی در عمق جو آن‌ها کشف شده است.

به همین دلیل و البته دلایل دیگر فسفین را نمی توان به طور خودکار نشانی از حیات دانست. اجسام آسمانی کوتوله‌ قهوه‌ای به عنوان ستارگان شکست‌خورده ای مشهورند که اندازه‌ آنها کوچکتر از حد لازم برای آغاز همجوشی هیدروژن معمولی است اما از سیارات بزرگ‌تر هستند. این ستارگان کوچک در جوانی مقداری دوتریوم (ایزوتوپ سنگین هیدروژن) را همجوشی می‌کنند، اما این فرآیند به سرعت متوقف می‌شود.

به همین دلیل، آن‌ها با نور کم می‌درخشند به طوریکه دمای سطح جوان‌ترین و بزرگ‌ترین آنها ممکن است به ۳۶۳۲ درجه فارنهایت یا ۲۰۰۰ درجه سلسیوس برسد. این کوتوله های قهوه ای عمدتاً در محدوده مادون سرخ می تابند نور می تابانند و بنابراین تلسکوپ‌هایی مانند جیمز وب برای بررسی آنها بسیار مناسب است. داخل این کوتوله‌ها، گاز داغ در حلقه‌های همرفتی به گردش در می‌آید و مواد شیمیایی را در جو آنها جابه جا می‌کند.

اکنون برخی مدل ها پیش بینی می کنند کوتوله های قهوه ای و «مشتری های داغ» که سیارات خارج از منظومه شمسی بسیار عظیم هستند، احتمالا فسفین دارند.

برای آنکه بررسی شود آیا این مدل آب در خود دارد، تلسکوپ فضایی جیمز وب ۲۳ کوتوله قهوه ای را با دمای بین ۱۰۰ تا ۷۰۰ درجه سانتیگراد که بدون فسفین بودند، بررسی کرد. بررسی های این تلسکوپ فضایی نشان داد فسفین روی سیاره Wolf ۱۱۳۰C(یک کوتوله قهوه ای با دمای ۳۲۰ درجه سانتیگراد) وجود دارد. این کشف سوالات زیادی به وجود آورد که چرا فسفین فقط در این جسم آسمانی وجود دارد. فیزیک اخترشناسان هم اکنون سردرگم هستند، اما یکی از فرضیات آن است که Wolf ۱۱۳۰C بسیار پیر و کم‌فلز است و ممکن است ترکیبات شیمیایی داخلی آن را تغییر داده باشد.