به نقل از Theconversation، چشم مرکب مگس‌ها شامل هزاران عدسی کوچک به نام اوماتیدیا است که هرکدام حاوی سلول‌های حساس به نور هستند. این ساختار باعث می‌شود مگس‌ها جزئیات دقیق را به اندازه انسان تشخیص ندهند، اما حرکت را بسیار سریع‌تر از ما می‌بینند. به عنوان مثال، چشم انسان می تواند چشمک‌های سریع نور را با سرعت ۵۰ تا ۹۰ بار در ثانیه تشخیص دهد. در حالی که یک مگس می تواند در هر ثانیه بیش از ۲۰۰ چشمک را تشخیص دهد.

در چشم برخی مگس‌ها، بخش ویژه ای وجود دارد که به آن «نقطه عشق» گفته می شود؛ این نقطه به آنها کمک می کند تا در تعقیب جفت‌های خود در هوا بیشتر دقت کنند. برخی از مگس های شکارچی نیز چشمان بسیار پیشرفته ای دارند که می توانند به کمک آنها، موجودات را در هوا شکار کنند.

درک چگونگی دید مگس‌ها می‌تواند در کنترل حشرات و پیشگیری از بیماری‌ها کاربرد داشته باشد. در آفریقا، مگس تسه که ناقل بیماری خواب است، با پارچه‌های رنگی آغشته به حشره‌کش کنترل می‌شود. تحقیقات اخیر نشان می دهند رنگی که مگس‌ها را جذب می‌کند، در چشم انسان بنفش دیده می‌شود. در حالی که پیش از این تحقیقات از رنگ آبی برای جذب مگس استفاده می کردند.

علاوه بر رنگ، نورهای مصنوعی نیز بر رفتار مگس ها تاثیر می گذارند. نور مصنوعی شهرها برای چشم انسان طراحی شده اند و مگس‌ها به آن حساس‌اند. دانسمندان امیدوارند بتوانند با درک چگونگی دید مگس‌ها، به روش های موثرتری برای کنترل این حشرات و جلوگیری از انتشار بیماری‌ها دست پیدا کنند.

منبع: فرارو