به گزارش همشهری آنلاین، لوتکا قایقی سبک با دماغه‌های تیز است و گرچه امروز برای گردشگری و تفریح هم استفاده می‌شود، اما بیشتر ابزار صیادان است. هرچند در این سال‌ها ماهی‌گیرهای محلی از قایق‌های چوبی معمولی استفاده می‌کنند و استفاده از لوتکا مانند گذشته رونق ندارد.
شیوه ساخت به این شکل است که قایق‌ساز پس از آماده کردن الوار (تخته‌های چوبی) لازم و مناسب، ابتدا کف قایق را طراحی می‌کند و سپس لبه‌های قایق را برش می‌زند و لبه‌های تخته را با میخ به هم متصل می‌کند. اتصال لبه‌های تخته‌های کف قایق مهم و حساس است و برای جلوگیری از نفوذ آب باید تخته‌ها به درستی جفت شود. بعد از آن اسکلت لبه قایق با الوار شکل می‌گیرد، چارچوب درونی قایق به دقت بریده و در قسمت‌های مساوی طول قایق قرار می‌گیرد. در ساخت قایق باید در توازن دو طرف قایق دقت و قسمت‌های اضافی قایق بریده شود و پس از سمباده‌کاری قایق آماده به آب انداختن است.
ساخت قایق در ۳ روز
لوتکا واژه گیلکی است و در عین حال، از آن به عنوان یک عبارت روسی یاد می‌شود. در گذشته، صدای اره و چکش برای ساخت این قایق سکوت تالاب را می‌شکست، اما حالا کمتر کسی قایق چوبی را در ساحل تالاب‌ها می‌سازد.
محمد کریمی، یکی از آخرین بازماندگان ساخت لوتکا که هنوز در کارگاه نجاری خود به ساخت قایق چوبی اشتغال دارد به همشهری می‌گوید: «لوتکا هنوز بازار خوبی دارد. گاهی آن‌قدر مشتری دارد که وقت نمی‌کنم سفارش آن‌ها را بسازم. قایق‌ها را عمدتا در سه روز و با چوب درست می‌کنم.»
کریمی در روستای دستک از توابع بخش بندرکیاشهر شهرستان آستانه اشرفیه در استان گیلان فعالیت می‌کند. او ۷۴ ساله است و می‌گوید: «بیش از ۵۰ سال است که قایق‌سازی می‌کنم. البته درآمد زیادی ندارد و به همین دلیل، کارگر ندارم. همه کارها را خودم انجام می‌دهم.»
لوتکا به گونه‌ای ساخته می‌شود که محمد کریمی معتقد است کسی با آن غرق نخواهد شد. او همچنین توضیح می‌دهد قایق‌هایی که در تالاب استفاده می‌شود با قایق های رودخانه با هم تفاوت دارد؛ قایق‌های بزرگ حداقل ۷ تا ۸ نفر ظرفیت و قایق‌های کوچک ۳ نفر ظرفیت دارد.
