به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از نشریه Advanced Science، تزریق این سلولها موجب بهبود حافظه، حفظ سلولهای مهم در هیپوکامپ (ناحیهای کلیدی برای یادگیری و حافظه) و سلامت بهتر سلولهای ایمنی مغزی موسوم به میکروگلیا شد.
یافته های پژوهشگران مرکز پزشکی سدارس-ساینای (Cedars-Sinai) نشان میدهد سلولهای ایمنی مشتق از سلولهای بنیادی توانستند در موشهای پیر و مبتلا به آلزایمر، عملکرد حافظه را بهبود بخشند.
همچنین به گفته محققان، موشهای تحت درمان شمار بیشتری از سلولهای «مُسی» در هیپوکامپ داشتند؛ سلولهایی که معمولاً در روند پیری و آلزایمر کاهش مییابند. همچنین بررسیها نشان داد سلولهای ایمنی مغزی موسوم به میکروگلیا در این موشها سالمتر باقی ماندند و توانستند بهتر با بقایا و سلولهای آسیبدیده مقابله کنند.
محققان میگویند این سلولهای ایمنی جوان وارد مغز نشدند و احتمالاً به شکل غیرمستقیم اثر گذاشتهاند؛ از جمله با آزادسازی پروتئینهای ضدپیری، ترشح ذرات بسیار ریز موسوم به وزیکولهای خارجسلولی یا جذب عوامل تسریعکننده پیری از خون.
به گفته دکتر کلایو سوندسن، مدیر مؤسسه پزشکی بازساختی سدارس-ساینای، این رویکرد میتواند راهی ایمنتر و عملیتر نسبت به روشهای گذشته مانند انتقال خون از موشهای جوان باشد. همچنین، چون این سلولها از سلولهای بنیادی ساخته میشوند، امکان تولید نامحدود و حتی طراحی درمانهای شخصیسازیشده وجود دارد.
دکتر جفری گولدن، معاون تحقیقات سدارس-ساینای نیز تأکید کرد:«از آنجا که این سلولهای ایمنی جوان از سلولهای بنیادی ساخته میشوند، میتوانند بهعنوان درمانی شخصیسازیشده با دسترسی نامحدود مورد استفاده قرار گیرند. یافتهها نشان میدهد درمان کوتاهمدت توانست شناخت و سلامت مغز را بهبود دهد و این سلولها را به گزینهای امیدوارکننده برای مقابله با زوال شناختی ناشی از سن و آلزایمر تبدیل کند.»