محققان موفق به توسعه یک حسگر مبتنی بر الماس شده‌اند که می‌تواند تشخیص گسترش سرطان در بدن را برای پزشکان آسان‌تر کند.
به گزارش نشریه ایندیپندنت، این دستگاه جدید توسط محققان دانشگاه وارویک ساخته شده و یک حسگر دستی کوچک است که برای ردیابی ذرات ریز مغناطیسی تزریق‌شده به بدن طراحی شده است. محققان می‌گویند این روش جایگزینی غیرسمی برای ردیاب‌های رادیواکتیو و رنگ‌هایی است که درحال‌حاضر در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند.
متاستاز یا مرحله‌ای که سلول‌های سرطانی از تومور اولیه به بخش‌های دیگر بدن گسترش می‌یابند، یکی از جدی‌ترین چالش‌ها در درمان سرطان است. پزشکان اغلب برای بررسی اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی رسیده یا خیر به انجام آزمایش‌ها تکیه می‌کنند.
اما تحقیق جدید دانشمندان دانشگاه واروریک که در مجله Physical Review Applied منتشر شده، توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان از الماس برای ساخت یک حسگر فوق‌حساس استفاده کرد که قادر به شناسایی مایع ردیاب مغناطیسی تزریق‌شده به تومور است.
پژوهشگران می‌گویند این مایع که از نانوذرات اکسید آهن تشکیل شده، همراه با سلول‌های سرطانی در بدن حرکت می‌کند و مشخص می‌سازد که آیا آنها به غدد لنفاوی رسیده‌اند یا خیر.
«الکس نیومن»، نویسنده اصلی و دانشجو دکترای دپارتمان فیزیک دانشگاه وارویک، می‌گوید این ابزار جدید می‌تواند روش پزشکان برای یافتن سرطان در جراحی‌های کم‌تهاجمی و آندوسکوپی را بهبود بدهد. او در ادامه اشاره کرد: «ما موفق شدیم در این حسگر جدید مبتنی بر الماس، اندازه سر حسگر را به فقط ۱۰ میلی‌متر کاهش دهیم که به این معناست این نخستین حسگر الماسی است که می‌تواند مایع ردیاب مغناطیسی را شناسایی کند و درعین‌حال به‌اندازه‌ای کوچک باشد که بتوان از آن در آندوسکوپی و جراحی‌های کم‌تهاجمی استفاده کرد.»
دکتر نیومن همچنین اضافه کرده است که این دستگاه حساسیت بسیار بالایی دارد و می‌تواند تنها یک‌صدم دوز معمول مایع ردیاب مغناطیسی را شناسایی کند.
روش‌های کنونی ردیابی سلول‌های سرطانی به ردیاب‌های رادیواکتیو متکی هستند که در دسترس همه بیمارستان‌ها قرار ندارند یا از رنگ‌های آبی استفاده می‌کنند که در برخی بیماران واکنش‌های آلرژیک ایجاد می‌کند.
