به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، با شروع ماه شهریور، دست‌کم ۲۷ استان ایران شنبه را در تعطیلی خواهند گذرانید. تهران، مازندران، خراسان جنوبی و هرمزگان، همگی شهرهایی که هر روز باید موتور اقتصادی کشور را به حرکت درآورند، در سکوت و خاموشی به سر خواهند برد.

میلیون‌ها نفر به جای حضور در محل کار و کارخانه، در خانه می مانند. این تعطیلی‌ها برای برخی فرصتی کوتاه برای استراحت و فرار از فشارهای کاری است، اما برای اقتصاد و چرخه توسعه کشور، حکم یک زنگ خطر بلند و بی‌وقفه را دارد.

وقتی ۲۷ استان هم‌زمان تعطیل می‌شوند، مسئله فقط یک روز استراحت نیست. محاسبات ساده نشان می‌دهد که هر روز تعطیلی مازاد، بین ۱۴ تا ۲۰ درصد از ظرفیت کاری ایران با جهان را نابود می‌کند.

اگر کشوری مثل ایران به جای دو روز، عملاً چهار روز در هفته تعطیل باشد، زمان هم‌پوشانی با بازارهای جهانی از حدود ۲۶۰ روز به کمتر از ۱۳۰ روز سقوط می‌کند. این یعنی هر روز تعطیلی اضافه، کشور را از چرخه جهانی توسعه دور می‌کند و فرصت‌های سرمایه‌گذاری خارجی را از دست می‌دهد. واقعیت تلخ این است که تعطیلی گسترده، نه یک تصمیم رفاهی، بلکه یک هزینه اقتصادی بی‌صداست که هر سال ده‌ها روز کاری را هدر می‌دهد.

اختلال در زندگی روزمره؛ کسب‌وکارها زیر تیغ تعطیلی

این تعطیلی‌ها، زندگی روزمره مردم را هم متوقف کرده است. بازارها، بانک‌ها و ادارات دولتی با کاهش ساعات کاری یا توقف کامل مواجه شدند. صف‌های طولانی، تأخیر در خدمات بانکی و توقف فعالیت‌های اقتصادی، نتیجه مستقیم این تعطیلی‌هاست.

وقتی شهروندان نمی‌توانند در ساعت اداری به خدمات ضروری دسترسی پیدا کنند، اقتصاد به شکل غیررسمی به حالت نیمه‌تعطیل درمی‌آید و این همان رکود خاموشی است که هیچ کسی نمی‌بیند، اما هر روز هزینه آن روی دوش مردم و کسب‌وکارها سنگینی می‌کند.

ایجاد تعادل میان رفاه کارکنان و نیازهای ملی، دیگر یک توصیه نیست؛ یک ضرورت استراتژیک است. اگر این روند ادامه یابد، ایران هر سال بیشتر از چرخه توسعه جهانی عقب خواهد ماند. تعطیلی‌های بی‌برنامه، نه فقط بهره‌وری ملی را کاهش می‌دهد، بلکه فرهنگ کار و پاسخگویی در کشور را نیز تضعیف می‌کند و پیامدهای بلندمدت آن فراتر از یک روز تعطیل خواهد بود.

واقعیت تلخ این است که دولت هر سال با همان ابزار «مدیریت انرژی برق» تعطیلی‌های گسترده را توجیه می‌کند، اما پشت این توجیه، یک بحران مدیریتی پنهان است. این تعطیلی‌ها اگرچه به ظاهر یک راهکار انرژی هستند، اما در عمل کشور را در چرخه‌ای از تأخیر، کاهش بهره‌وری و عقب‌ماندگی صنعتی گرفتار می‌کنند.

ایران امروز، با هر روز تعطیلی اضافه، فرصتی طلایی برای توسعه و رقابت جهانی را از دست می‌دهد و هزینه آن را شهروندان و اقتصاد می‌پردازند.

کدام استان‌ها شنبه تعطیل هستند و کدام‌ها نیستند: