پرستاران شاهرگ حیاتی نظام‌های بهداشتی و درمانی مدرن هستند و نقش بسیار مهمی در ارائه خدمات از مراقبت‌های اولیه تا واکنش‌های اضطراری ایفا می‌کنند. با پیر شدن جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای مراقبت‌های بهداشتی، آموزش نسل آینده پرستاران به اولویتی مهم برای بسیاری از کشورها تبدیل شده است.
به گزارش ایمنا، بر اساس داده‌های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، میزان فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری نسبت به جمعیت هر کشور، معیار مناسبی برای ارزیابی آمادگی نظام‌های سلامت جهت تأمین نیروی انسانی مورد نیاز محسوب می‌شود. کشورهای پیشرو در سرانه فارغ‌التحصیلان پرستاری به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت عبارتند از:
استرالیا و سوئیس با ۱۱۲ و ۱۱۰ فارغ‌التحصیل پرستاری به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در صدر قرار دارند، این اعداد بیش از دو برابر میانگین OECD یعنی ۴۴ فارغ‌التحصیل به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر و نشان‌دهنده وجود سیستم‌های آموزشی قوی، سرمایه‌گذاری‌های گسترده دولتی و زیرساخت‌های بهداشتی پیشرفته در این کشورهاست. پس از آن، کشورهایی همچون کره‌جنوبی با ۹۶، نروژ با ۸۴ و ایسلند با ۷۸ فارغ‌التحصیل به ازای همین تعداد جمعیت، در جایگاه‌های بعدی قرار دارند که گویای اولویت‌دهی این کشورها به تأمین پایدار نیروی انسانی متخصص سلامت است.
در مقابل، کشورهایی همچون کلمبیا (۹)، لوکزامبورگ (۱۰) و ایتالیا (۱۷) کمترین میزان فارغ‌التحصیلان پرستاری به ازای جمعیت را گزارش کرده‌اند. این اعداد هشداردهنده مشکلات احتمالی در تأمین نیروی انسانی سلامت در آینده به‌ویژه در رویارویی با جمعیت‌های رو به سالمندی و نیازهای رو به افزایش مراقبتی هستند. علاوه‌بر این، کشورهای اسپانیا (۲۴) و پرتغال (۲۸) نیز عددهای زیر میانگین OECD دارند که نگرانی‌هایی درباره قابلیت گسترش و پایداری سیستم‌های بهداشتی آنان در دهه‌های آینده ایجاد می‌کند.
کشورهای جهان با فارغ‌التحصیلان پرستاری کمتر از میانگین عبارتند از:
قابل‌توجه اینکه بعضی از کشورهای عضو OECD از جمله کانادا، کاستاریکا، یونان و بریتانیا، اطلاعات معتبری در زمینه تعداد فارغ‌التحصیلان پرستاری به ازای جمعیت خود ارائه نکرده، بنابراین در این تحلیل لحاظ نشده‌اند. آموزش و تربیت نیروی انسانی پرستاری نقش اساسی در تقویت نظام‌های سلامت دارد و کشورهایی که در این حوزه سرمایه‌گذاری بیشتری می‌کنند، به احتمال زیاد آمادگی بهتری برای پاسخ به چالش‌های بهداشتی آینده خواهند داشت. به همین دلیل، کشورهای با نرخ پایین فارغ‌التحصیلی پرستاری نیازمند توجه ویژه و اتخاذ راهکارهای استراتژیک برای توسعه ظرفیت‌های آموزشی هستند تا بتوانند از بروز بحران‌های نیروی انسانی در بخش سلامت جلوگیری کنند.
با توجه به اهمیت این موضوع، ادامه پایش و به‌روزرسانی داده‌ها و سیاست‌های آموزشی پرستاری در سراسر جهان ضروری است تا نظام‌های بهداشتی بتوانند پاسخ‌گوی نیازهای جمعیت‌های در حال رشد و تغییرات دموگرافیک (شامل تغییرات در ویژگی‌های جمعیت انسانی در طول زمان ازجمله عواملی همچون سن، جنسیت، نژاد، تحصیلات، درآمد، محل زندگی، وضعیت تأهل و شغل) در آینده باشند.
