به گزارش خبرآنلاین، مقامات لیبیایی، عربی و اروپایی که به دلیل حساسیت موضوع نخواستند نامشان فاش شود، به میدل ایست آی گفتند که «ابراهیم دبیبه» مشاور امنیت ملی و از بستگان «عبدالحمید دبیبه» نخست وزیر، رهبری این مذاکرات را بر عهده دارد، با وجود اینکه فلسطینی‌های غزه قاطعانه طرح پس از جنگ دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای این منطقه محصور را رد می‌کنند.
یک منبع لیبیایی گفت که "مذاکرات عملی" قبلاً انجام شده است، اما جزئیات آن مبهم است.
این منبع گفت: "مکانیسم‌ها و نحوه اجرا هنوز مورد بحث قرار نگرفته است."
یک منبع لیبیایی دیگر گفت که مذاکرات هنوز ادامه دارد و اعضای پارلمان مستقر در طرابلس عمداً در بی‌اطلاعی نگه داشته شده‌اند، زیرا احساسات طرفدار فلسطین در این کشور عمیقاً ریشه دوانده است.
این منبع گفت که ایالات متحده در تلاش برای آرام کردن برخی از رهبران لیبی، آماده است تا در ازای پذیرش فلسطینی‌ها توسط این کشور، حمایت اقتصادی یا سایر مزایا را اعطا کند.
این منبع گفت که ابراهیم دبیبه قبلاً تضمین‌هایی مبنی بر آزادسازی حدود ۳۰ میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود شده دولتی توسط وزارت خزانه‌داری ایالات متحده دریافت کرده است.
بنا بر گزارش ایسنا ،در ماه مه، منابع جداگانه‌ای به میدل ایست آی گفتند که مسعد بولوس، مشاور ترامپ و پدر همسر دخترش تیفانی، با ابراهیم دبیبه در مورد آزادسازی میلیاردها دلار از صندوق‌های ثروت مسدود شده تحت تحریم، گفتگوهایی داشته است.
این دارایی‌ها در اوایل سال ۲۰۱۱ توسط باراک اوباما، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، چند ماه قبل از سرنگونی معمر قذافی، رهبر دیرینه لیبی با حمایت ناتو، مسدود شده بودند.
بولوس به صراحت هرگونه مشارکت در مذاکرات مربوط به اسکان مجدد فلسطینی‌ها را تکذیب کرد و به میدل ایست آی گفت که این گزارش‌ها «تحریک‌آمیز و کاملاً نادرست» هستند.
با این حال، آنا کلی، معاون سخنگوی کاخ سفید، گفت که ترامپ «مدت‌هاست از راه‌حل‌های خلاقانه برای بهبود زندگی فلسطینی‌ها، از جمله اجازه دادن به آنها برای اسکان مجدد در مکانی جدید و زیبا در حین بازسازی غزه، حمایت کرده است».
به دنبال مشروعیت از سوی ایالات متحده
ایده تبدیل لیبی به خانه جدید احتمالی برای فلسطینی‌های اخراج شده در حالی مطرح می‌شود که گزارش‌هایی مبنی بر پیشنهاد کنترل بیشتر بر منابع نفتی کشور به خلیفه حفتر، یک رهبر نظامی قدرتمند که بر پارلمان فرمایشی رقیب در شرق کشور نیز نظارت دارد، در صورت موافقت با اسکان مجدد صدها هزار فلسطینی، منتشر شده است.
حفتر که نقش مهمی در ویرانی و بی‌ثباتی گسترده در لیبی و همچنین جنگ داخلی متعاقب آن در سودان همسایه داشته است، این گزارش‌ها را تکذیب کرده است.
در همین حال، نخست‌وزیر، گفته است که دولت او در «جنایت» اسکان مجدد فلسطینی‌ها شرکت نخواهد کرد.
او جمله‌ای از بیانیه سفارت آمریکا در طرابلس در ماه مه را تکرار کرد که گزارش‌ها مبنی بر اینکه واشنگتن در حال پیگیری طرح جابجایی فلسطینی‌ها در لیبی است را رد می‌کرد.
رژیم صهیونیستی علناً اخراج فلسطینی‌ها از غزه را بررسی کرده و هفته گذشته، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، گفت که مقامات صهیونیست با "چندین کشور" در مورد جذب غیرنظامیان آواره از این سرزمین جنگ‌زده در تماس هستند.
نتانیاهو گفت: من فکر می‌کنم این طبیعی‌ترین چیز است. همه کسانی که نگران فلسطینی‌ها هستند و می‌گویند می‌خواهند به فلسطینی‌ها کمک کنند، باید درهای خود را به روی آنها باز کنند. شما برای چه به ما موعظه می‌کنید؟ ما آنها را بیرون نمی‌کنیم - ما آنها را قادر می‌سازیم که اول از همه، مناطق جنگی و همچنین خود نوار غزه را ترک کنند، اگر بخواهند.
اخیراً، آوی دیختر، وزیر کشاورزی رژیم صهیونیستی، لیبی را به عنوان "مقصد ایده‌آل" برای فلسطینی‌ها معرفی کرد و گفت که اگر حمایت بین‌المللی لازم ارائه شود، آنها "با خوشحالی" غزه را ترک خواهند کرد.
او گفت: «لیبی کشوری عظیم با مناطق وسیع و خط ساحلی مشابه غزه است. اگر جهان میلیاردها دلار برای بازسازی غزه‌ای‌ها سرمایه‌گذاری کند، کشور میزبان نیز از نظر اقتصادی سود خواهد برد.»
مقامات صهیونیست مدت‌هاست که از اخراج فلسطینی‌ها از غزه حمایت می‌کنند و ظرف یک هفته پس از حملات ۷ اکتبر، گیلا گملیل، وزیر اطلاعات وقت این رژیم، «طرح مهاجرت داوطلبانه» خود را به کابینه ارائه داد که در آن امیدوار بود ۱.۷ میلیون فلسطینی از این منطقه محاصره شده خارج شوند.
جابجایی اجباری، همانطور که در غزه مشاهده می‌شود، نقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه، به ویژه ماده ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو است که انتقال اجباری افراد تحت حمایت توسط یک قدرت اشغالگر را ممنوع می‌کند.
منبع اروپایی به میدل ایست آی گفت که دبیبه و حفتر «به طور همزمان با اسرائیلی‌ها مذاکره می‌کردند» به این امید که «مشروعیت بیشتری از آمریکایی‌ها» به دست آورند.
این منبع گفت که اگر طرح اسکان مجدد به زور به لیبی تحمیل شود، فلسطینی‌ها خود را در حال خروج از شرایط بحرانی و ورود به آتش خواهند یافت.
این منبع گفت: «این امر در سطوح مختلف فاجعه‌بار خواهد بود. اولاً، برای خود فلسطینی‌ها، که تقریباً می‌توانستند زنده از نوار غزه خارج شوند و از زندگی ویران‌شده در غزه فرار کنند، و با اخراج اجباری به کشوری مانند لیبی روبرو شوند که در آشفتگی سیاسی عمیقاً پیچیده با دولت‌های متفرقه قرار دارد، جایی که سیستم‌ها و جامعه به دلیل جنگ داخلی از هم پاشیده است. فلسطینی‌ها هیچ توجهی از سوی آن دولت‌ها دریافت نخواهند کرد، که آنها را به سمت فاجعه بعدی سوق می‌دهد، [که] منجر به موج جدیدی از مهاجرت به سمت سواحل اروپا خواهد شد. و این همچنین یک فکر ترسناک است، اولاً به این دلیل که دهه‌های گذشته به ما ثابت کرده است که بسیاری از آنها فقط می‌توانند نیمی از راه مدیترانه را طی کنند، مانند بسیاری از آن قایق‌هایی که واژگون شدند. و آنهایی که در نهایت به اروپا می‌رسند، فکر نمی‌کنم اروپا از یک میلیون عرب دیگر که به سواحل آن می‌رسند، استقبال کند، همانطور که سوری‌هایی که همین چند سال پیش سفرهای مشابهی را انجام دادند.»
این مقام عرب که از نزدیک از آخرین مذاکرات آگاه بود، هشدار داد که همدستی در طرح پاکسازی قومی اسرائیل می‌تواند خشم گسترده‌ای را در سراسر لیبی برانگیزد.
او گفت: "این برای مردم لیبی شوک‌آور خواهد بود."
محمد محفوظ، تحلیلگر سیاسی لیبیایی، اظهارات او را تکرار کرد و به میدل ایست آی گفت که ایالات متحده کاملاً آگاه است که بحث‌ها پیرامون اسکان مجدد فلسطینی‌ها در لیبی می‌تواند برای مقامات لیبی دردسر بزرگی ایجاد کند. پذیرش فلسطینی‌ها می‌تواند برای هر یک از طرف‌هایی که با ایالات متحده در این مورد تعامل خواهند کرد، هزینه بالایی داشته باشد. این به خودی خود می‌تواند توضیح دهد که چرا هیچ یک از دولت‌های [لیبی] هنوز روابط را عادی نکرده‌اند.
ارتباط با آفریقا
در هفته‌های اخیر، مقامات صهیونیست علناً گفته‌اند، و سپس انکار کرده‌اند، که با رهبران سراسر آفریقا و آسیا برای استفاده از سرزمین‌هایشان به عنوان مقاصد بالقوه برای اخراج فلسطینی‌ها تماس گرفته‌اند.
طرح‌هایی برای اسکان فلسطینی‌ها در سودان، سودان جنوبی و منطقه جدایی‌طلب سومالی معروف به سومالی‌لند مطرح شده است، با وجود اینکه همه این سرزمین‌ها درگیر خشونت هستند.
سودان از زمان آغاز جنگ داخلی در سال ۲۰۲۳، درگیر خشونت‌های شدیدی بوده است و تخمین زده می‌شود که در دو سال گذشته ۱۵۰ هزار نفر کشته شده‌اند.
سودان جنوبی برای بهبودی از جنگ داخلی که پس از استقلال آغاز شد، با مشکل مواجه بوده است و بیش از هفت میلیون نفر با ناامنی غذایی و حداقل ۲.۳ میلیون کودک در معرض خطر سوء تغذیه قرار دارند.
در همین حال، سومالی‌لند همچنان با تهدیدهای گروه مسلح الشباب بر سر تفاهم‌نامه منطقه با اتیوپی - یکی از بزرگترین دشمنان این گروه - مواجه است.
یک تحلیلگر سیاسی لیبیایی که به دلیل ترس از حملات تلافی‌جویانه شبه‌نظامیان همسو با دولت، نخواست نامش فاش شود، گفت که «جای تعجب نیست» که ابراهیم دبیبه رهبری تلاش‌های ارتباطی با اسرائیل را بر عهده داشته است.او، مانند دولت لیبی، به دنبال منافع شخصی خود است. او به خوبی از مزایای جلب توجه آمریکا و ترامپ آگاه است.»
در حالی که لیبی رسماً اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد، دولت مستقر در طرابلس که رسماً با نام دولت وحدت ملی (GNU) شناخته می‌شود، در سال‌های اخیر چندین جلسه مخفی با مقامات اسرائیلی برگزار کرده است.
در سال ۲۰۲۳، نجلا المنغوش، وزیر امور خارجه وقت در زمان دبیبه، مخفیانه با الی کوهن، وزیر امور خارجه صهیونیست، در ایتالیا دیدار کرد. این افشاگری باعث خشم در لیبی شد و منجر به اعتراضات خشمگین و تعلیق او شد.
دبیبه در مصاحبه‌ای بعدی با الجزیره عربی ادعا کرد که به دستور مستقیم عبدالحمید دبیبه در این جلسه شرکت کرده و این جلسه بین دولت او و اسرائیل هماهنگ شده است.
عربی پست بعداً به نقل از منابع ناشناس گزارش داد که خود ابراهیم این جلسه را ترتیب داده بود.
315 315
