نجف اظهار کرد: «در اقتصادهای باثبات، تعیین دستمزد سالانه بر اساس نرخ تورم و سبد معیشت منطقی بود، اما در شرایط کنونی که اقتصاد ایران با تورم روزانه دست‌وپنجه نرم می‌کند، این روش نه‌تنها غیرعلمی است، بلکه زندگی کارگران و حداقل‌بگیران را مختل کرده است.»
این فعال کارگری پیشنهاد داد که نظام تعیین دستمزد به افزایش دوبار در سال تغییر کند: «دستمزدها باید یک‌بار در ابتدای سال و یک‌بار در میانه سال، بر اساس آمار واقعی تورم شش‌ماهه نخست، بازنگری شود. این مدل با منطق اقتصادی و شرایط واقعی زندگی کارگران و بازنشستگان سازگارتر است.»
نجف با انتقاد از عملکرد شورای عالی کار، گفت: «جلسات این شورا به جای چانه‌زنی واقعی، به آیینی برای اعلام افزایش‌های غیرواقعی تبدیل شده است. شورای عالی کار باید به وظیفه قانونی خود عمل کند و هرچه سریع‌تر جلساتی برای اصلاح دستمزد برگزار کند.»
وی با اشاره به افزایش دو رقمی هزینه‌های خوراک، پوشاک، بهداشت و اجاره مسکن، افزود: «در چنین شرایطی، چگونه می‌توان با دستمزدی که در ابتدای سال ثابت شده، حتی یک فصل را دوام آورد؟ این وضعیت سفره کارگران را هر روز کوچک‌تر می‌کند.»
نجف با تأکید بر شعارهای دولت در زمینه کنترل تورم و حمایت از طبقات ضعیف، اظهار داشت: «دولت باید در مهار قیمت‌ها، کنترل بازار اجاره، هزینه‌های درمان و مواد غذایی عملکرد بهتری نشان دهد. اگر تورم مهار نشود، باید ابزارهای جبرانی مانند افزایش دستمزد فعال شوند.»
این فعال کارگری هشدار داد: «اگر در تابستان ۱۴۰۴ گام‌های عملی برای اصلاح نظام دستمزد برداشته نشود، طبقه مزدبگیر به سمت فروپاشی اقتصادی و اجتماعی پیش خواهد رفت که پیامدهای منفی برای کل اقتصاد و جامعه خواهد داشت.»
