به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از اسب بخار،  چندی پیش بود که پژو نسخه GTI از هاچ‌بک الکتریکی e-۲۰۸ را در نود و سومین دوره مسابقه ۲۴ ساعته لمان رونمایی کرد. ما تصمیم گرفتیم این خودروی اسپرت را با مدل افسانه‌ای ۲۰۵ GTI مقایسه کنیم. مقایسه‌ای غیرمعمول برای دو خودرویی که از هر نظر به خصوص از نقطه نظر سال ساخت با یکدیگر تفاوت دارند. با این حال هر دو پژو هستند و هر دو سعی دارند حس اسپرت بودن را تا سر حدات ممکن ارائه نمایند.

نشان GTI

پژو ۲۰۵GTI که در سال ۱۹۸۴ عرضه شد، نخستین مدلی از این شرکت بود که نشان معروف GTI را دریافت کرد؛ نشانی که نخستین‌ بار در سال ۱۹۷۶ توسط فولکس‌ واگن گلف معرفی شد. حالا ده سال پس از معرفی ۳۰۸ GTI، خودروساز فرانسوی دوباره به میدان آمده و با e-۲۰۸ GTI قصد رقابت با فولکس را دارد؛ نسخه‌ای تقویت‌شده از خودروی شهری محبوب‌اش که قرار است ابتدای سال ۲۰۲۶ روانه بازار شود. اما آیا این خودرو، که بازگشت نامی پر از افتخار در تاریخ پژو را رقم می‌زند، می‌تواند هم‌ پای پژو ۲۰۵ GTI افسانه‌ای باشد؟

دیزاین بدنه؛ جذابیت کلاسیک یا شارپ بودن مدرنیته؟

طراحی ظاهری یکی از ویژگی‌های بارز مدل‌های GTI در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بود. در آن دوران، خودروسازان تلاش می‌کردند نشان دهند که چیزی متفاوت در زیر کاپوت نهفته است؛ یعنی با ظاهر خودرو، ایده‌ پرفورمنس بالا را به مخاطب القا کنند. در مورد ۲۰۵، این موضوع بیش‌تر به شکل گلگیرهای برجسته و نوار ضخیم پلاستیکی مشکی در اطراف بدنه نمایان می‌شد؛ نواری که حاشیه قرمز داشت و حتی روی سپرهای خاصی که به رنگ بدنه رنگ‌ آمیزی شده بودند نیز دیده می‌شد. این مدل در دو نسخه ۱٫۶ و ۱٫۹ لیتری عرضه می‌شد، اما همیشه با بدنه سه‌در.

نمای اسپرت آن با یک اسپویلر کوچک در بالای شیشه عقب کامل می‌شد و البته با رینگ‌های زیبای ۱۵ اینچی که با لاستیک‌های پهن همراه بودند. طراحی خودروی ۲۰۵GTI در مجموع ساده بود، اما به‌ قدری خاص که هرگز با یک ۲۰۵ معمولی اشتباه گرفته نمی‌ شد.

هاچ‌بک e-۲۰۸ GTI در نگاه اول خودرویی نمایشی به نظر می‌رسد. شاسی آن ۳ سانتی‌متر پایین‌تر آمده است و عرض محور جلو و عقب به ترتیب ۵٫۶ و ۲٫۷ سانتی‌متر افزایش یافته‌اند. اسپویلر جلو، باله‌ عقب در بالای درِ صندوق، دیفیوزر عقب با چراغ مه‌ شکن یکپارچه به سبک خودروهای مسابقه‌ای و… سبب می‌شوند به این نتیجه برسید که ویژگی‌های اسپرت این GTI مدرن کم نیستند.

با این حال، طراحان پژو به‌ خوبی توانسته‌اند مرزها را با دقت رعایت کنند تا این خودروی الکتریکی شهری بیش از حد اغراق‌آمیز به نظر نرسد.

فراتر از این ظاهر پویای اسپرت، رنگ قرمز خاص و انحصاری آن، اشاره‌ای مستقیم به مدل کلاسیک دارد و در بخش‌های زیادی از خودرو دیده می‌شود؛ دور لوگو، نشان GTI روی جلوپنجره، زیر چراغ‌های جلو، روی گلگیرها، کالیپرهای ترمز و در مرکز رینگ‌های ۱۸ اینچی که بازطراحی‌شده نسخه ۱٫۹ لیتری ۲۰۵ GTI هستند. این رویکرد کاملاً آگاهانه دنبال شده است و با نصب حروف نمادین GTI روی درِ صندوق عقب کامل می‌شود.

کابین؛ فضای اسپرت با DNA مشترک

فضای داخلی این هاچ‌بک اسپرت چهل‌ ساله واقعاً دیدنی است. فرمان سه‌ شاخه‌ چرمی با نشان GTI از همان لحظه ورود به راننده نشان می‌دهد که با خاص‌ترین نسخه این خانواده روبه‌روست. در کابین ۲۰۵ GTI، رنگ قرمز معمولاً حضوری پررنگ دارد و به‌نوعی امضای این مدل محسوب می‌شود. البته به‌جز مدل خاصی که ما در این گزارش معرفی کرده‌ایم. نسخه ۱٫۹ لیتری ۱۳۰ اسب‌بخاری از سال ۱۹۸۶ با رنگ بدنه سبز سورنتو. در این مدل، رنگ سبز جایگزین قرمز سنتی روی کف پایی‌ها، تودری‌ها، دوخت‌ها و روکش صندلی‌ها شده است.

یکی از نقاط قوت این کابین، دید وسیع و نور طبیعی فراوان است که به لطف ستون‌های باریک و شیشه‌های بزرگ به‌دست آمده است. صفحه آمپر نیز کامل و خوانا طراحی شده است؛ فشار روغن و سطح بنزین در سمت چپ، کیلومترشمار و دورسنج در مرکز و دمای روغن و آب موتور در سمت راست قرار گرفته‌اند.

با این‌که فضای داخلی کاملاً متفاوتی دارد، اما e-۲۰۸ GTI جدید همچنان از میراث به‌جامانده از مادربزرگ خود بهره می‌برد.  پژو از رنگ قرمز که در کابین مدل کلاسیک حضور پررنگی داشت، الهام گرفته و آن را در بخش‌های مختلف این مدل مدرن به‌کار برده است؛ در بالای فرمان چرمی، روی فرش کف خودرو، در دوخت صندلی‌ها و در مرکز روکش‌های دو رنگ.

همه این عناصر با نورپردازی محیطی که به‌صورت پیش‌فرض قرمز است تکمیل می‌شوند و حضور این رنگ را در کابین پررنگ‌ تر می‌ کنند. موقعیت رانندگی نیز به‌مراتب پایین‌تر از مدل شیرنشان دهه ۸۰ است.

عملکرد فنی؛ برتری قاطع e-۲۰۸ GTI جدید در میدان رقابت

پشت فرمان چه خبر است؟ متأسفانه هنوز امکان مقایسه عملی این دو مدل در جاده وجود ندارد، چراکه تست‌های جاده‌ای e-۲۰۸ GTI تا پایان سال ۲۰۲۵ آغاز نخواهند شد. بنابراین فعلاً نمی‌توان به یک رویارویی پویای واقعی دست یافت. با این حال، مشخصات فنی این دو خودرو به‌ خوبی گویای شکاف عمیقی است که آن‌ها را از هم جدا می‌کند.

در قدرتمندترین نسخه‌ای که بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ عرضه شد،  پژو ۲۰۵ GTI به یک موتور ۴ سیلندر بنزینی تنفس طبیعی با حجم ۱۹۰۵ سی‌سی مجهز بود که ۱۳۰ اسب‌ بخار قدرت و ۱۶۱ نیوتن‌ متر گشتاور تولید می‌کرد. این نیرو از طریق یک گیربکس ۵ دنده دستی منتقل می‌شد.

با وزن سبک تنها ۹۱۵ کیلوگرم، این مدل کلاسیک می‌توانست در مدت ۷٫۸ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و به حداکثر سرعت ۲۰۶ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این ارقام باعث شدند تا ۲۰۵ GTI در زمان خود به مرجعی بی‌رقیب در کلاس خود تبدیل شود.

اگرچه پژو هنوز تمام مشخصات فنی e-۲۰۸ GTI را به‌طور کامل منتشر نکرده است، اما اطلاعات موجود امکان مقایسه این دو مدل را فراهم می‌کند. با قدرت ۲۸۰ اسب‌بخار و گشتاور ۳۴۵ نیوتن‌متر از یک موتور الکتریکی، e-۲۰۸ GTI با تمام قوا در برابر پیشکسوت شجاع خود صف‌ آرایی می‌کند و البته حق هم دارد، چراکه شتاب صفر تا صد آن تنها ۵٫۷ ثانیه است، یعنی دو ثانیه سریع‌ تر از پژو ۲۰۵ GTI. البته وجود باتری ۵۴ کیلووات‌ساعتی با وزن ۳۴۰ کیلوگرم باعث شده است وزن کلی این خودروی اسپرت مدرن به بیش از ۱۵۰۰ کیلوگرم برسد. با این حال، نسبت قدرت به وزن آن به عدد بسیار خوب ۵٫۷ کیلوگرم به ازای هر اسب‌ بخار رسیده است که بهترین رقم در کلاس خودش محسوب می‌شود.

۵۸۳۲۲