به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، رئیس پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی از موفقیت محققان این پژوهشکده در تولید نانوذرات پلیمری خبر داد که علاوه بر داشتن خواص ضدباکتری ذاتی، قادر به بارگذاری مقادیر بالای دارو‌های ضدباکتریایی هیدروفوبیک (آب‌گریز) هستند. 

رامین صرامی فروشانی گفت: این نانوحامل‌ها با هدف دستیابی به بارگذاری بالای دارو، اندازه بهینه و خواص ضدباکتریایی قوی در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری‌زا و در عین حال حفظ زیست‌سازگاری، طراحی و ساخته شده‌اند.

وی افزود: زهرا محمدپور مدیر گروه نانوتکنولوژی پزشکی پژوهشکده سرطان معتمد و محقق ارشد این طرح است که مقاله آن در ژورنال Chemical Engineering Journal با ضریب تاثیر ۱۴ منتشر شده است.

رئیس پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی اظهار داشت: این نانوذرات پلیمری که با روش پلیمریزاسیون کنترل‌شده (RAFT) و با ساختار بلوک کوپلیمر سنتز شده‌اند، دارای هسته‌ای هیدروفوبیک (آب‌گریز) و پوسته‌ای هیدروفیلیک (آب‌دوست) با گروه‌های آمینی فعال هستند.

صرامی یادآور شد: این ساختار منحصر‌به‌فرد پوسته - هسته، به آنها قابلیت بارگذاری مؤثر دارو‌های هیدروفوبیک با فراهمی زیستی پایین را می‌دهد. همچنین، وجود گروه‌های آمینی فعال در پوسته باعث شده تا این نانوذرات دارای خواص ضدباکتریایی ذاتی نیز باشند.

وی گفت: برای اطمینان از بالاترین درصد بارگذاری دارو و کوچک‌ترین اندازه نانوذرات، پارامتر‌های ساخت با استفاده از مدل‌سازی آماری بهینه‌سازی شدند. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که این نانوفرمولاسیون علاوه بر قدرت بالای ضدباکتریایی در برابر باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی، برای سلول‌های بدن انسان نیز بی‌خطر بوده و سمیت سلولی یا همولیز قابل توجهی ایجاد نکرده‌اند.

رئیس پژوهشکده سرطان معتمد جهاد دانشگاهی ادامه داد: همچنین، آزمایش‌های جذب سلولی (cellular uptake) نشان داد که این نانوذرات به‌خوبی توسط سلول‌ها جذب می‌شوند و بنابراین ظرفیت بالایی برای دارورسانی هدفمند به سلول‌ها، از جمله سلول‌های سرطانی، دارند. بررسی‌های مکانیزم عملکرد نیز حاکی از آن است که اثر ضدباکتریایی این نانوذرات عمدتاً از طریق آسیب به دیواره سلولی باکتری و خروج محتویات سلولی صورت می‌گیرد.

صرامی به این مطلب هم اشاره کرد که این دستاورد محدود به درمان عفونت‌های باکتریایی نیست و با توجه به ساختار پوسته - هسته و قابلیت بالای بارگذاری دارو‌های هیدروفوبیک، این نانوذرات پلیمری می‌توانند به عنوان نانوحامل‌های مؤثر در سامانه‌های دارورسانی برای کاربرد‌های متنوع، از جمله درمان سرطان و سایر بیماری‌ها، مورد استفاده قرار گیرند.