در رویداد اخیر نمایشگاه هوایی پاریس، شرکت‌های دفاعی دیهل دفنس (Diehl Defence) و پولاریس رومفلوگزوگه (POLARIS Raumflugzeuge GmbH) از امضای یک توافق‌نامه همکاری انحصاری خبر دادند. هدف این توافق‌نامه، توسعه یک پلتفرم تهاجمی هوابرد بدون سرنشین است. این پلتفرم قرار است به موشک‌های IRIS-T مجهز شود. این همکاری، گامی مهم در راستای توسعه قابلیت‌های دفاعی نوین محسوب می‌شود.
به گزارش گجت نیوز، مدیرعامل دیهل دفنس، هلموت راوش، و مدیرعامل پولاریس، دکتر الکساندر کوپ، در بیانیه‌ای مشترک صحبت کردند. آن‌ها گفتند این طرح جدید، موشک هوا به هوای IRIS-T دیهل را با هواپیمای حمل‌کننده بدون سرنشین قابل استفاده مجدد پولاریس ادغام خواهد کرد. برنامه AirLAS یا «سامانه پرتاب و حمله هوابرد» نامیده می‌شود. انتظار می‌رود این سامانه، برد عملیاتی و انعطاف‌پذیری معماری‌های دفاع هوایی آینده را افزایش دهد.
بر اساس اعلام شرکت دیهل، مفهوم AirLAS برای مقابله با چالش‌های کنونی در دفاع هوایی زمینی طراحی شده است. این سامانه متحرک، مقرون‌به‌صرفه و چندمیدانی است. راه‌حل توسعه‌یافته، وسیله نقلیه بدون سرنشین پولاریس را با موشک IRIS-T دیهل ترکیب می‌کند. این ترکیب، یک پلتفرم پرتاب ایجاد می‌کند. این پلتفرم قابلیت فعالیت از هوا، روی زمین یا احتمالا در دریا را دارد.
شرکت‌های سازنده می‌گویند رویکرد AirLAS برد عملیاتی گسترده‌تر و فاصله درگیری بیشتری را فراهم می‌کند. این سامانه دینامیک جدیدی را برای نیروهای مسلح ایجاد می‌کند. افزایش استقامت عملیاتی و سرعت پاسخ‌دهی از مزایای آن است.
آزمایش‌های اولیه پرواز این سامانه برای اواخر امسال برنامه‌ریزی شده است. موشک IRIS-T توسط آلمان توسعه یافته است. چندین کشور عضو ناتو نیز از این موشک استفاده می‌کنند. IRIS-T یک موشک کوتاه‌برد با قابلیت مانور بالا است. معمولاً روی هواپیماهای جنگنده نصب می‌شود. ادغام این موشک در یک سامانه هوایی بدون سرنشین، روش نوینی را معرفی می‌کند.
این روش امکان پرتاب تسلیحات دقیق هوا به هوا را از پلتفرم‌هایی فراهم می‌کند که می‌توانند برای مدت طولانی در حالت پرواز باقی بمانند. این پلتفرم‌ها می‌توانند در محیط‌های مورد مناقشه بدون به خطر انداختن خلبانان فعالیت کنند.
شرکت‌ها می‌گویند این سامانه در نهایت می‌تواند در برنامه سامانه هوایی رزمی آینده (FCAS) ادغام شود. همچنین قابلیت انطباق برای عملیات‌های دریایی را دارد. آن‌ها خاطرنشان کردند که این سامانه پتانسیل تبدیل شدن به یک بلوک ساختمانی برای سامانه‌های تهاجمی مافوق صوت دوربرد آینده را نیز دارد. (طرح هنری در مقاله منبع این موضوع را نمایش می‌دهد.)
این همکاری بر اساس یک قرارداد قبلی است. در فوریه سال دوهزار و بیست و پنج، اداره فدرال تجهیزات، فناوری اطلاعات و پشتیبانی درون‌خدمتی بوندس‌ور آلمان (BAAINBw) این قرارداد را به پولاریس اعطا کرد. آن قرارداد به طراحی یک وسیله نقلیه تحقیقاتی مافوق صوت مربوط می‌شد. این وسیله نقلیه دومرحله‌ای و کاملاً قابل استفاده مجدد است. همچنین قابلیت برخاست و فرود افقی را دارد. پروژه شامل گزینه‌هایی برای ساخت نمونه اولیه و آزمایش پرواز است. این پروژه بخشی از سرمایه‌گذاری گسترده‌تر آلمان در توسعه فناوری‌های مافوق صوت است.
پولاریس گفت این وسیله نقلیه هم به عنوان بستری برای آزمایش مافوق صوت عمل خواهد کرد و هم به عنوان یک پلتفرم آزمایشی برای ماموریت‌های دفاعی و علمی استفاده می‌شود. در صورت تجهیز به یک مرحله بالایی مصرف‌شدنی، قابلیت استفاده به عنوان پرتاب‌کننده ماهواره‌های کوچک را نیز خواهد داشت.
در بیانیه‌ای، دیهل و پولاریس تاکید کردند که AirLAS به عنوان یک قابلیت ماژولار در نظر گرفته شده است. این سامانه برای ادغام با سامانه‌های رزم هوایی و دفاع موشکی آینده طراحی شده است. توسعه آن نشان‌دهنده گرایش به مفاهیم نبرد توزیع‌شده و بدون سرنشین است. شرکت‌ها گفتند تاکید فزاینده بر بقاپذیری، برد عملیاتی و پاسخ‌دهی سریع وجود دارد. آن‌ها افزودند ترکیب وسایل نقلیه بدون سرنشین قابل استفاده مجدد با مهمات آزمایش‌شده می‌تواند ابزار عملیاتی جدید و ارزشمندی را برای نیروهای ناتو فراهم کند.
