به گزارش بهداشت نیوز خشم، یکی از احساسات بنیادین انسانی است که هنگام احساس تهدید یا ناامیدی بروز می‌کند. تجربه خشم برای همه افراد امری طبیعی است، اما زمانی که این احساس به رفتارهای تکانشی و آسیب‌زا منجر شود، به یک مشکل جدی تبدیل می‌گردد که می‌تواند سلامت جسمی و روانی ما را به خطر اندازد.

مدیریت و کنترل خشم اهمیت ویژه‌ای دارد و تکنیک‌های مختلفی برای آن وجود دارد. یکی از مؤثرترین راهکارها، بهره‌گیری از ورزش است. اما آیا فعالیت بدنی واقعاً می‌تواند نحوه برخورد ما با هیجانات شدید مانند عصبانیت را تغییر دهد؟

چگونه ورزش به کاهش احساس خشم کمک می‌کند؟

فواید جسمانی ورزش، از جمله تقویت عضلات و بهبود سلامت قلب، کاملاً شناخته شده است. با این حال، تأثیر ورزش بر سلامت عاطفی و به ویژه بر کاهش خشم نیز بسیار قابل توجه است. بسیاری از افراد هنگام تجربه استرس یا عصبانیت، به طور غریزی به فعالیت بدنی مانند دویدن یا پیاده‌روی روی می‌آورند.

مطالعات علمی نشان داده‌اند که ارتباط عمیقی بین ورزش و تنظیم هیجانات وجود دارد. هنگام عصبانیت، بدن با افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌تر و ترشح هورمون استرس (کورتیزول)، خود را برای واکنش «جنگ یا گریز» آماده می‌کند. اگر راهی برای تخلیه این انرژی انباشته شده وجود نداشته باشد، می‌تواند مضر باشد.

ورزش، چه یک پیاده‌روی ساده، چه یوگا یا تمرینات شدید، این خروجی ضروری را فراهم می‌کند. فعالیت بدنی به سوزاندن انرژی اضافی، رهاسازی تنش‌های فیزیکی و تولید هورمون‌های بهبوددهنده خلق‌وخو (مانند اندورفین) کمک کرده و در نهایت باعث می‌شود احساس آرامش و کنترل بیشتری بر هیجانات خود داشته باشید.

نتایج شگفت‌انگیز ورزش بر کنترل خشم:

ورزش به عنوان یک کاهنده طبیعی استرس عمل می‌کند. ترشح اندورفین و سایر مواد شیمیایی عصبی حین فعالیت بدنی، حس شادی و آرامش را افزایش می‌دهد و به کاهش استرس و خشم کمک می‌کند.

افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند، سطوح پایین‌تری از استرس و عصبانیت را گزارش می‌دهند. فعالیت بدنی منظم، توانایی پردازش و رهاسازی تنش‌ها را بهبود می‌بخشد و از بروز حملات خشم ناشی از فشارهای روزمره جلوگیری می‌کند.

تأثیر ورزش بر شیمی مغز و تنظیم عواطف:

فعالیت بدنی با آزادسازی انتقال‌دهنده‌های عصبی، شیمی مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که مستقیماً بر کنترل خشم تأثیر می‌گذارد. سروتونین به ثبات عاطفی کمک می‌کند، دوپامین حس مثبت‌اندیشی را تقویت کرده و نوراپی‌نفرین پاسخ به موقعیت‌های استرس‌زا را با بهبود تمرکز، بهبود می‌بخشد.

علاوه بر این، ورزش عملکرد قشر جلوی مغز را که مسئول تصمیم‌گیری و کنترل تکانه‌هاست، تقویت می‌کند. این امر به ما کمک می‌کند تا قبل از واکنش‌های هیجانی، مکث کرده و فکر کنیم و در نتیجه تنظیم هیجانات بهتری داشته باشیم.

تقلید واکنش جنگ و گریز:

ورزش به نوعی واکنش فیزیکی جنگ یا گریز را شبیه‌سازی می‌کند و به بدن اجازه می‌دهد آدرنالین و سایر هورمون‌های استرس مرتبط با خشم را به شیوه‌ای سازنده بسوزاند. به همین دلیل پس از ورزش، ذهن آرام‌تر شده و کنترل احساسات آسان‌تر می‌شود.

بهترین تمرینات ورزشی برای کنترل خشم:

اگرچه همه انواع ورزش مفید هستند، برخی تمرینات تأثیرگذاری بیشتری بر مدیریت خشم دارند:

• فعالیت‌های هوازی: دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری با افزایش ضربان قلب، باعث ترشح اندورفین (مسکن‌های طبیعی بدن) شده و حس سرخوشی ایجاد می‌کنند که به کاهش خشم کمک می‌کند.

• تمرینات قدرتی: وزنه زدن یا کار با نوارهای مقاومتی، نیازمند تمرکز و نظم است. این ویژگی‌ها به شما کمک می‌کنند تا انرژی خشم را به شکلی سازنده هدایت کنید.

• تمرینات مبتنی بر ذهن‌آگاهی: یوگا با کاهش سطح کورتیزول و افزایش GABA (انتقال‌دهنده عصبی آرام‌بخش) به آرامش ذهن کمک می‌کند. تای چی و پیلاتس نیز با ترکیب حرکات فیزیکی، تنفس عمیق و تمرکز حواس، به تقویت آرامش و کنترل خشم یاری می‌رسانند.

انتخاب نوع ورزش به ترجیحات شخصی و عوامل محرک خشم در شما بستگی دارد، اما گنجاندن منظم فعالیت بدنی در برنامه روزانه، گامی مؤثر در جهت مدیریت بهتر خشم و بهبود کلی سلامت روان است.

منبع: همشهری