به گزارش بهداشت نیوز، هیستامین در بدن از اسید آمینه هیستیدین ساخته می شود و میزان آن در ریه، پوست و دستگاه گوارش از سایر قسمت های بدن بیشتر است؛ هنگام واکنش‌های آلرژیک ماده هیستامین از بعضی از سلول های بدن که mast cells نام دارند ترشح می شود؛ این ماده مسوول ایجاد علائم حساسیت مانند عطسه، خارش، کهیر و آبریزش بینی می باشد.
بنابراین برای از بین بردن این علائم باید با هیستامین آزاد شده مقابله شود؛ داروهای آنتی هیستامین در واقع به ما کمک می کنند تا هیستامین آزاد شده در بدن را خنثی و علائم آنرا بهبود ببخشیم.
داروهای آنتی‌هیستامین به دو دسته داروهای نسل قدیم و داروهای نسل جدید تقسیم می شود؛آنتی‌هیستامین‌های نسل قدیم مانند دیفن‌هیدرامین و کلرفنیرامین اگر چه به‌سرعت اثر می‌کنند اما به دلیل عبور از سد خونی مغز باعث ایجاد خواب‌آلودگی و کاهش تمرکز می‌شوند؛ بنابراین به بیماران توصیه می شود که هنگام مصرف این داروها از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارد مثل رانندگی خودداری کنند؛ همچنین این داروها به دلیل اینکه غیر اختصاصی اثر می‌کند گاهی عوارض آنتی کلینرژیکی مثل خشکی دهان و تاری دید نیز به همراه دارند؛آنتی هیستامین های نسل جدید مانند لوراتادین و فکسوفنادین توانائی عبور از سد خونی مغز را ندارند، بنابراین عارضه خواب‌آلودگی کمتری دارند و برای مصرف روزانه مناسب تر هستند.
از داروهای آنتی‌هیستامین فرآورده های قرص، شربت، قطره بینی و چشمی، اسپری بینی و آمپول تزریقی در بازار دارویی ایران موجود است؛ با توجه به اینکه این داروها معمولا طولانی اثر هستند مصرف یک یا دو بار در روز از آنها کفایت می‌کند.
از آنجایی که هیستامین در بدن نقش های متعددی دارد، بعضی از داروهای این دسته به عنوان اشتهاآور مثل سیپروهپتادین و ضد تهوع مثل دیمن هیدرینات کاربرد دارند.
توصیه دیگری درباره مصرف این داروها این است که دوزهای اول را مدتی قبل از خواب و در منزل مصرف کنیم.
به تازگی آنتی هیستامین های نسل سوم مثل دسلوراتادین و لووسیتریزین نیز به بازار آمده اند که بسیار اختصاصی عمل می کنند و عوارض جانبی کمتر از دو دسته قبلی دارند.
