یک کارآزمایی بالینی پیشگامانه نشان میدهد که بزرگسالان میتوانند با استفاده از روش «درمان با مواجهه تدریجی»، بهطور ایمن نسبت به بادامزمینی تحمل ایجاد کنند. این یافتهها امید تازهای برای میلیونها نفری است که با آلرژیهای تهدیدکنندهی جان خود زندگی میکنند. در ادامه، جزئیات بیشتری بخوانید!
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ برای دههها، آلرژی به بادامزمینی منبعی از ترس و اضطراب برای میلیونها نفر بوده است. امکان بروز واکنشی شدید تنها با اثری جزئی از بادامزمینی، بسیاری را وادار کرده همواره در حالت آمادهباش باشند. اما اکنون یک کارآزمایی بالینی نویدبخش، امید تازهای برای بزرگسالانی به ارمغان آورده که تا پیش از این تنها راه چارهشان، «پرهیز مطلق» از بادامزمینی بود.
تا امروز، روش «درمان با مواجهه تدریجی» یا «ایمونوتراپی خوراکی»، عمدتاً روی کودکان آزمایش شده بود. این روش مبتنی بر این فرض بود که سیستم ایمنی کودکان سازگاری بیشتری دارد و راحتتر میتوان آن را برای تحمل آلرژنها تربیت کرد. اما اینکه آیا بزرگسالان نیز میتوانند از این درمان بهرهمند شوند، تاکنون بهدرستی آزموده نشده بود.
اکنون، برای نخستینبار، کارآزمایی بالینیای نشان داده که بزرگسالان دارای آلرژی به بادامزمینی نیز میتوانند از این روش بهرهمند شوند. این مطالعه که در نشریهی علمی Allergy منتشر شده، نشان میدهد بیش از ۶۷٪ از بزرگسالان شرکتکننده، پس از گذراندن دورهی درمانی، توانستند معادل حداقل پنج عدد بادامزمینی را بدون واکنش مصرف کنند.
این پژوهش به رهبری پژوهشگرانی از کالج سلطنتی لندن و مؤسسهی خدمات درمانی گایز و سنت توماس انجام شد و در آن ۲۱ فرد بزرگسال بین ۱۸ تا ۴۰ سال که همگی دارای آلرژی تأییدشده به بادامزمینی بودند، شرکت داشتند. به آنها روزانه دوزهای کنترلشدهای از آرد بادامزمینی داده شد؛ آردی که با مواد غذایی روزمره مانند ماست مخلوط شده و دوز آن بهمرور افزایش مییافت.
هدف این بود که هر شرکتکننده بتواند به یک گرم آرد بادامزمینی (تقریباً معادل ۴ تا ۵ عدد بادامزمینی) برسد و آن را دستکم چهار هفته بدون واکنش مصرف کند. پس از این دوره، شرکتکنندگان در یک آزمایش دوسو کور، با بادامزمینی واقعی یا دارونما مواجه شدند.
نتایج شگفتانگیز بود: شرکتکنندگان توانستند دوزهایی تا ۱۰۰ برابر بیشتر از حد تحمل پیشین خود را بدون واکنش مصرف کنند. آنها سپس برای سه ماه دیگر، به مصرف روزانه همان دوز ادامه دادند تا تحمل سیستم ایمنی خود را تقویت کنند.
فراتر از آمار، اثر روانی و عاطفی این درمان چشمگیر بود. بسیاری از شرکتکنندگان از کاهش اضطراب دربارهی غذا و احساس آزادی بیشتر سخن گفتند. «هانا هانتر»، محقق ارشد مطالعه و متخصص تغذیه آلرژی، خاطرنشان کرد این درمان میتواند استرس روزمرهی بسیاری از بیماران را که همواره از مواجههی ناخواسته با بادامزمینی در رستورانها یا هنگام سفر هراس دارند، کاهش دهد.
یکی از شرکتکنندگان، «کریس» ۲۸ ساله، از کودکی با آلرژی به بادامزمینی زندگی کرده بود. پیش از درمان، حتی کوچکترین تماس تصادفی با بادامزمینی میتوانست او را دچار آنافیلاکسی کند. اما پس از چند هفته درمان، او اکنون روزانه چهار عدد بادامزمینی مصرف میکند بدون اینکه دچار واکنش شود. او گفت: «انگار بار بزرگی از دوشم برداشته شده؛ این درمان واقعاً زندگیام را تغییر داد.»
پروفسور «استیفن تیِل»، پژوهشگر ارشد این مطالعه، آن را «گامی امیدوارکننده به جلو» توصیف کرد. او اذعان داشت که اگرچه نتایج هنوز مقدماتیاند، اما با درمانهای مشابه در کودکان همراستا هستند و ممکن است در آینده رویکردهای درمانی برای بزرگسالان را دگرگون کنند.
پژوهشهای آینده بر تأیید این نتایج در جمعیتهای بزرگتر و متنوعتر متمرکز خواهد بود. پژوهشگران همچنین در پی یافتن پاسخی برای این پرسشاند که آیا این درمان میتواند منجر به «تحمل دائمی» شود؛ به این معنا که بیماران حتی پس از قطع مصرف روزانه نیز ایمنی خود را حفظ کنند.
تا امروز، تنها گزینهی بزرگسالان مبتلا به آلرژی بادامزمینی، پرهیز کامل و حمل مداوم داروهای اورژانسی بود. اما این مطالعه، این روایت را به چالش میکشد و آیندهای را ترسیم میکند که در آن بزرگسالان نهتنها میتوانند خطر را کاهش دهند، بلکه میتوانند جنبههایی از زندگی را که پیشتر با ترس و محدودیت همراه بود، دوباره بهدست آورند.
گرچه هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است، اما نتایج اولیهی این کارآزمایی نوید آن را میدهد که بزرگسالان نیز میتوانند از مزایای ایمونوتراپی بهرهمند شوند؛ مزایایی که میتواند به معنای زندگیای بدون ترس از آلرژی باشد و آزادی در خوردن غذاهایی که روزی برایشان ممنوع بود.