در تصویر روز ناسا، توالی عکس‌های ثبت‌شده از سیاره زحل را می‌بینید که همگی از شهر برازیلیای کشور برزیل گرفته شده‌اند. در سال ۲۰۲۵، حلقه‌های این غول گازی کجا هستند؟
گالیله نخستین کسی بود که سال ۱۶۱۰ حلقه‌های زحل را مشاهده کرد. او آن زمان مشغول آزمایش تلسکوپی بود که «هانس لیپرشی» آن را اختراع کرده بود و توانست حلقه‌های زحل را رصد کند اما چون نمی‌دانست آنها چه هستند، آنها را «گوش» نامید. سال ۱۶۱۲، معمای این ساختار عجیب پیچیده‌تر شد: گوش‌های زحل به‌طرز مرموزی ناپدید شدند!
امروزه می‌دانیم چرا حلقه‌های زحل در دوره‌های خاصی ناپدید می‌شوند: طی گردش زحل به دور خورشید، معمولاً حلقه‌ها از دید ناظر زمینی پنهان می‌شوند. باوجود وسعت حلقه‌ها (۷۰ تا ۱۴۰ هزار کیلومتر)، ضخامت آنها بسیار کم است و در بیشتر نواحی به حدود ۱۰۰ متر می‌رسد؛ به همین دلیل، از زمین به‌شکل نوارهای نازک دیده می‌شوند.
هنگامی که زاویه چرخش این سیاره به‌‌گونه‌ای باشد که امتداد حلقه‌ها در راستای خط دید ما قرار بگیرد، به‌دلیل نازکی فوق‌العاده حلقه‌ها، از نظر ما ناپدید می‌شوند. در واقع از زاویه دید ناظر زمینی، «زاویه شیب» حلقه‌ها صفر می‌شود. این پدیده هر ۱۵ سال یک بار تکرار می‌شود.
این تصویر از شهر برازیلیا گرفته شده و نسخه‌ای مدرن از ناپدید شدن حلقه‌ها را به تصویر می‌کشد. در تصویر بالایی که حلقه‌های زحل به‌وضوح دیده می‌شوند سال ۲۰۲۰ گرفته شده و تصویر پایینی که حلقه‌ها در آن به‌سختی دیده می‌شوند، اوایل ۲۰۲۵.
حلقه‌های زحل در آینده برای همیشه ناپدید خواهند شد. به گزارش ناسا، این حلقه‌های سنگی به‌تدریج تحت‌تأثیر میدان مغناطیسی زحل، به‌شکل بارانی از ذرات یخی به‌سمت این سیاره کشیده می‌شوند و در کمتر از ۳۰۰ میلیون سال آینده، برای همیشه از بین می‌روند.
همچنین بخوانید: نگاه نزدیک به ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های زحل از کجا آمده‌اند؟
