مشکلات خواب همواره یکی از مشکلات رایج در بازه‌های سنی مختلف بوده است. استفاده از قرص خواب نیز راه‌حلی آسان برای به خواب رفتن شده است. پژوهش محققان نشان داده افرادی که از قرص خواب استفاده می‌کنند، 55 درصد بیشتر از بقیه در معرض خطر مرگ قرار دارند و امید به زندگی آنها بین 5.3 تا 5.7 سال کمتر می‌شود.

محققانی از چین و تایوان در پژوهشی با استفاده از داده‌های 484 هزار و 916 نفر بین سال‌های 1994 تا 2011 با میانگین سنی 40.3 سال که بیش از نیمی از آنها زن بودند، ریسک مرگ‌ومیر و امید به زندگی را بررسی کردند. این افراد از نظر کیفیت خواب، مدت‌ خواب و استفاده‌کردن یا نکردن از قرص خواب بررسی شدند. همچنین با آزمایش‌های پزشکی مشخص شده بود سابقه بیماری که ممکن بود بر ریسک مرگ زودهنگامشان تأثیر بگذارد، ندارند.

پژوهشگران براساس برنامه خواب این افراد آنها را به 4 دسته تقسیم کردند: کسانی که هر شب کمتر از 4 ساعت می‌خوابیدند، کسانی که هر شب بین 4 تا 6 ساعت می‌خوابیدند، کسانی که هر شب بین 6 تا 8 ساعت می‌خوابیدند و کسانی که هر شب بیش از 8 ساعت می‌خوابیدند.

کاهش امید به زندگی در افرادی که قرص خواب مصرف می‌کنند

افرادی که قرص خواب استفاده نمی‌کردند و هر شب بین 6 تا 8 ساعت می‌خوابیدند، در مقایسه با کسانی که هر شب کمتر از 4 ساعت و بیشتر از 8 ساعت می‌خوابیدند، با کمترین ریسک مرگ روبه‌رو بودند اما کسانی که با قرص خواب بین 6 تا 8 ساعت می‌خوابیدند، از نظر خطر مرگ‌ومیر نسبت به بقیه افراد 55 درصد ریسک بالاتر داشتند.

محققان همچنین دریافتند مصرف قرص خواب می‌تواند امید به زندگی را کاهش دهد. امید به زندگی در مردانی که این قرص را مصرف می‌کردند، 5.3 سال و در زنان 5.7 سال کمتر از بقیه بود. به‌علاوه، کسانی که از قرص خواب استفاده می‌کردند، نسبت به کسانی که هر شب طبیعی 6 تا 8 ساعت می‌خوابیدند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان داشتند.

البته پژوهشگران می‌گویند نمی‌توان با قطعیت گفت استفاده از قرص خواب عامل افزایش ریسک مرگ‌ومیر است؛ زیرا این افراد معمولاً با مشکلات سلامتی دیگری همچون افسردگی، اضطراب یا مشکلات تنفسی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند که هر 3 می‌توانند عامل مرگ زودهنگام باشند.

ازآنجایی‌که بسیاری از قرص‌های خواب در گروه بنزودیازپین‌ها قرار می‌گیرند و استفاده طولانی‌مدت از این داروها با مشکلات حافظه و کاهش تمرکز ارتباط دارد، می‌توانند موجب تغییر خلق‌وخو و رفتار افراد شود و از طریق تأثیر بر کارکردهای روزمره ریسک مرگ‌ومیر را افزایش دهد.

نتایج این تحقیق در Sleep Health منتشر شده است.