دکتر علی دادار در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: هر منطقه‌ای درخت ویژه خود را طلب می‌کند، به طوریکه در مناطقی با خاک آهکی درخت‌های سوزنی، در مناطقی با خاک حاصلخیز درخت‌های پهن برگ و در مناطق کم آب درخت‌هایی همچون ارار، سنجد و توت باید کشت شود.

وی با تصریح بر اینکه در بسیاری از کوچه و خیابان‌های شهر بجنورد درختان کاج افغانی کاشته شده است و این در حالی است که کاشت این نوع از درختان برای این شهر مناسب نیست، ادامه داد: برگ‌های این نوع از درخت‌ها در زمستان نمی‌ریزند و این امر سبب می‌شود تا نور خورشید از برگ‌های این درخت‌ها عبور نکرده و به سطح خیابان و معابر نرسد در نتیجه یخ و برف‌های ریخته شده دیرتر آب شوند.

دادار با اشاره به اینکه در مناطق شهری باید درختانی با برگ‌های ریز غرس شود، تاکید کرد: مناسبترین درختانی که باید در مناطق شهری غرس شود درختانی همچون سنجد و توت است.

این استاد دانشگاه که دارای دکترای باغبانی است، گفت: در مناطق کم آب نیز کاشت درختانی همچون ارار که درختی کم آب طلب است، مناسب است.

به گفته وی درختی مانند توت های اصلاح شده برای شهر بجنورد مناسب است چراکه در فصل تابستان دارای برگ های پهنی است که موجب خنکی معابر می شود و از سوی دیگر در زمستان نیز برگ های آن می ریزد و سبب می شود تا خیابان به هنگام ریزش برف، یخبندان نداشته باشد.

وی تصریح کرد: علاوه بر آن کشت درختی مانند عناب نیز برای استان مناسب است چرا که هم میوه می دهد، هم ریزش شاخه ندارد و از سوی دیگر ساقه این درخت به شکل زیگ زاگ بوده و به درخت زیبایی می بخشد.

انتهای پیام