خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «بحارالأنوار» منتشر می‌کند.

امام رضا علیه‌السلام:

عـلَیْکُمْ بِصَـلاةِ اللَّیْلِ فَما مِنْ عَـبْدٍ یَقُومُ آخِرَ اللَّیْلِ فَیُصَـلِّی ثَمانَ رَکَعاتٍ وَ رَکْعَـتَیِ الشَّفْـعِ وَ رَکْعَةَ الْـوَتْرِ وَ اسْتَغْـفَرَ اللّهَ فـی قُنُوتِهِ سَبْـعینَ مَرَّةً اِلاّ، اُجیرَ مِنْ عَـذابِ الْقَـبْرِ، وَ مِنْ عَـذابِ النّارِ، وَ مُـدَّ لَهُ فِی عُمْرِهِ، وَ وُسِّعَ عَلَیْهِ فِی مَعِیْشَتِهِ، ثُمَّ قالَ علیه السلام؛ اِنَّ الْبَیَـوتَ الَّتی یُصَـلّی فِیـها بِاللَّیْلِ یَـزْهَرُ نُورُها لاَِهْلِ السَّماءِ کَما یَزْهَرُ نُورُ الْکَواکِبِ لاَِهْلِ اْلاَرْضِ،

بر شما باد به نماز شب؛ هیچ بنده‌ای نیست که آخر شب بیدار شود و هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار کند مگر اینکه خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده، و عمر او را طولانی کرده، به زندگی او گشایش خواهد داد.

سپس امام علیه‌السلام فرمود: خانه‌هایی که در آنها نماز شب خوانده می‌شود نورش برای اهل آسمان می‌درخشد همانطور که نور ستارگان برای مردم زمین می‌درخشد.

بحارالأنوار، ج ۸۷، ص ۱۶۱