دانشمندان با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته فعالیت‌های مغزی و نواحی مرتبط با تفکیک حرکتی شناختی (CMD) یا «آگاهی پنهان» را شناسایی کرده‌اند. تفکیک حرکتی شناختی حالتی است که بیمار ظاهراً درون کماست، اما از داخل نشانه‌هایی از فعالیت مغزی را نشان می‌دهد.

تفکیک حرکتی شناختی در ۱۵ تا ۲۵ درصد افراد دچار آسیب مغزی ناشی از ضربه به سر، خونریزی مغزی یا سکته قلبی رخ می‌دهد. در این بیماران، ارتباط بین دستوراتی که مغز صادر می‌کند و عضلاتی که آن دستوران را اجرا می‌کنند مختل می‌شود.

این یافته‌ها، حاصل پژوهش تیمی از دانشگاه کلمبیای آمریکا، می‌توانند به پزشکان کمک کنند که در آینده CMD را ساده‌تر تشخیص دهند. همچنین آن‌ها قادر خواهند بود درمان‌های بهتری را برای آن‌هایی که وقایع اطراف خود را می‌فهمند اما از واکنش عاجزند به‌کار گیرند.

دانشمندان با استفاده از نوار مغزی به بررسی فعالیت مغزی ۱۰۷ نفر پرداختند. آن‌ها از شرکت‌کنندگان می‌خواستند وظایف ساده‌ای را انجام دهند. ۲۱ نفز از آن‌ها دچار CMD بودند.

سپس این داده‌ها با اسکن‌های MRI و تکنیک‌های یادگیری ماشین ادغام شدند تا الگوهای مربوط به CMD به نواحی و فعالیت‌های مغزی معینی پیوند داده شوند.

در تمام بیماران مبتلا به تفکیک حرکتی شناختی ساختارهای مغزی مرتبط با فهم محرک‌ها و دستورات سالم بودند. این نشان می‌دهد که آن‌ها یقیناً می‌توانستند دستورات زبانی را بشنوند و بفهمند. اما شکاف‌هایی ساختاری در نواحی مرتبط با کنش فیزیکی در آن‌ها شناسایی می‌شد. این می‌تواند ناتوانی آن‌ها را در نشان ندادن واکنش توضیح دهد.

پژوهش‌های بیشتری نیاز است تا این تکنیک تکامل پیدا کند و بتوانیم CMD را با دقت بیشتری از روی اسکن‌های مغزی تشخیص دهیم. به‌علاوه، از این تکنیک می‌توان برای شناسایی بیمارانی با بالاترین شانس احیا استفاده کرد.

هدف نهایی این است که این نوع آنالیز در هرجایی که افراد دچار آسیب‌های مغزی را درمان می‌کنند، وجود داشته باشد. اسکن‌های نوار مغزی و MRI و دانش عمیق‌تر از این که کدام یک از انواع آسیب‌های مغزی روی آگاهی تأثیر می‌گذارند کلید دستیابی این هدف هستند.