گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم - می‌گویند نسبت دادن مطالبه برهنگی به همه آنها که در ایران شعار «زن، زندگی، آزادی» را سر می‌دهند ناروا و ناسزاست؛ حتماً همینطور است؛ اصلاً زن ایرانی، چه او که معتقد به حجاب است و چه او که این روزها از سر خشم یا هرچیز دیگر روسری برداشته، هیچ نسبتی با این برهنگی‌ها و اقدامات غیرمتمدنانه ندارد.

امّا آیا هیچکس از این شعار چنین مقصودی، یعنی برهنگی، ندارد و چنان معنایی از آن را مطالبه نمی‌کند؟ قطعاً چنین افرادی وجود دارند و اتفاقاً سخن دلسوزان، نسبت به برخی معترضان هم همین است.

پس از افتضاح برهنه شدن چند زن در تجمع چند هفته پیش در آمستردام هلند که به یک رسوایی برای برخی شکارچیان سواستفاده کننده از نام زنان ایران تبدیل شد، حالا اخیراً هم چند زن به بهانه برگزاری تجمع، مقابل مسجدی متعلق به ترک‌ها در کلن آلمان هنگام اذان جمع شده و با برهنه شدن و در دست گرفتن پرچم همجنسگرایان، شروع به سر دادن شعار «زن، زندگی آزادی» کردند.

یکی دیگر از این دست تجمعات برهنگی، فیلمی است که در هفته‌ گذشته از نیلوفر فولادی در آمستردام هلند پخش و در داخل کشور وایرال شد.

این دست تجمعات که با حضور چند زن به لیدری شخصی به نام مریم نمازی در شهرهای اروپا برگزار می‌شود، اگرچه طرفدار زیادی ندارد اما از یک سو هم موجب تمسخر عابران می‌شود و هم در فضای مجازی با طعن و تمسخر و حتی اعتراض روبه‌روست چراکه این افراد به صورت آشکار و عینی تعریف‌شان از «زن، زندگی، آزادی» را به برهنگی و آزادی روابط جنسی محدود کرده‌‌اند.

انکار شدنی نیست که بخشی از اپوزیسیون در خارج کشور غایت‌شان از آزادی، برهنگی است اما بسیاری از دخترانی که در دانشگاه‌ها، مدارس و خیابان‌ها شعار زن، زندگی، آزادی را سر دادند، چنین تعریفی از‌ آن ندارند و هدف فمن‌های خارج کشور را دنبال نمی‌کنند.

این دست تجمعات برای شکستن قبح برهنگی و پوشش آن از سوی رسانه‌های خارج کشور، نشان می‌دهد برخی جریان‌های ضدانقلاب به دنبال مصادره شعار و قالب کردن هدف خود به همه سردهندگان این شعار است، در حالی‌که این دست رفتارها در بین بسیاری از مردم و  دختران و زنان این سرزمین زشت و ناپسند است.

انتهای پیام/