«فرانسوا سنت بریس» که خانواده‌اش صاحب‌خانه «کلوس لوس» است، در این زمینه می‌گوید: «۵۰۰ سال پس از مرگ لئوناردو داوینچی، ما این نقاشی را به مدت ۱۰۰ روز در اینجا خواهیم داشت. بسیار فوق‌العاده است که این اثر را به ما قرض داده‌اند که یک بوم منحصر‌به‌فرد است، اثری در حال پیشرفت که هر چه بیشتر به آن نگاه می‌کنیم زنده‌تر می‌شود. در آن ما عملکرد مغز داوینچی، تکنیک‌هایش، هوش و طراحی او را می‌بینیم. امیدواریم بازدیدکنندگان به اینجا بیایند تا در مورد آن فکر کنند».کمتر از ۲۰ نقاشی از آثار «لئوناردو داوینچی» تاکنون باقی مانده که البته نقاشی «سنت جروم در بیابان» بهترین و در واقع درخشان‌ترین آنها نیست؛ این اثر نقاشی غم‌انگیز و تقریبا بی‌رنگ قدیس لاغر و توبه‌کار قرن چهارم را که پدر کلیسای مسیحی محسوب می‌شود نشان می‌دهد که با سنگ بر سینه‌اش می‌کوبد. «سنت جروم» محققی که در سال‌های اقامت در بیابان، کتاب مقدس را از یونانی و عبری به لاتین ترجمه کرد، موضوعی محبوب در دوره رنسانس بود که هم نماد انسان‌گرایی و هم دین بود.این نقاشی زمانی که «لئوناردو» در سال ۱۴۸۱ در فلورانس زندگی می‌کرد سفارش داده شد و زمانی که در سال ۱۴۸۲ به میلان نقل‌مکان کرد ناتمام ماند. این اثر در طول قرن‌ها چندین‌بار ناپدید شد و دوباره ظاهر شد و سرانجام در سال ۱۸۵۶ در یک مغازه امانت‌فروشی پیدا شد و توسط پاپ پیوس نهم خریداری شد. «گیدو کورنینی» از مسئولان موزه واتیکان می‌گوید که ناتمام بودن این نقاشی برای مورخان هنر و کارشناسانی که از آن برای تحلیل بسیاری از تکنیک‌ها و ویژگی‌های آثار لئوناردو به عنوان یک هنرمند استفاده کرده‌اند، جالب‌تر شده است.