وی که از نظر سیاسی یک لیبرال رادیکال بود در ۲۵سالگی به عضویت پارلمان کانتون زوریخ انتخاب شد و بعدتر به عضویت مجلس شورای ملی سوئیس درآمد و تا زمان مرگ چهار دوره ریاست این مجلس را برعهده داشت. وی به لطف قدرت سیاسی زیاد و بهعنوان یکی از بنیانگذاران راهآهن شمال شرقی سوئیس و کردیت سوئیس قدرت و جایگاه بالایی یافت تا جایی که منتقدانی یافت. جنبش دموکراتیک سوئیس در آن دوران خواهان دخالت بیشتر مردم در مباحث سیاسی بود؛ اما طرفداران اشر آشکارا با دموکراتها مخالفت میکردند. از دیگرسو راه آهن شمال شرق در دهه ۱۸۷۰ وارد یک بحران مالی شد و ارزش سهام آن بهشدت افت کرد. از همین رو سرمایهگذاران بهشدت از آلفرد اشر انتقاد کردند؛ هرچند وی پیشتر از ریاست هیاتمدیره این راهآهن کنارهگیری کرده بود. از وی بهعنوان پایهگذار سوئیس مدرن یاد میشود. در ۱۸۵۲ او به اجرای قانونی کمک کرد که ساخت و بهرهبرداری از خطوط ریلی را به شرکتهای خصوصی وامینهاد؛ امری که به رونق این صنعت در سوئیس انجامید و شرکتهای داخلی توانستند رقبای خارجی را کنار بزنند. رونق راهآهن مستلزم وجود متخصصان این حوزه بود. از همین رو اشر «انستیتو پلیتکنیک فدرال [اکنون با نام موسسه فناوری فدرال زوریخ]» را در سالهای ۱۸۵۴ و ۱۸۵۵ پایهگذاری کرد. اشر در ۱۸۵۶ در راستای گردآوری و جذب سرمایه به سوی صنعت نوپای راه آهن و در اصل برای تامین منابع مالی شرکت راهآهن خود، کردیت سوئیس را راهاندازی کرد. وی در ۶دسامبر ۱۸۸۲ درگذشت.
