به گزارش برنا؛ مراسم بزرگداشت چهارمین سالگرد ارتحال آیت الله هاشمی رفسنجانی  با حضور محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران، سید حسن خمینی تولیت آستان حضرت امام خمینی(ره)، فرزندان و بیت آیت الله هاشمی رفسنجانی، محمد باقر نوبخت معاون رییس جمهور و رییس سازمان برنامه و بودجه، پیروز حناچی شهردار تهران و جمعی از علما و اساتید و مسئولان و مدیران کشوری در حرم مطهر امام خمینی (ره)  بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.

محسن هاشمی در این مراسم گفت: در ابتدا ضمن عرض تسلیت ایام فاطمیه، یاد سردار شهید قاسم سلیمانی، قربانیان مظلوم تشییع جنازه کرمان، شهدای پرواز اکراین را گرامی می داریم و همچنین درگذشت آیت الله مصباح یزدی را نیز به خانواده ایشان تسلیت می گویم.

او ادامه داد: در چهارمین سالگرد رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی، داغ ایشان همچنان برای دوستان وعلاقمندان تازه است و با سخت تر شدن شرایط کشور و مردم، حتی بیش از گذشته جای خالی ایشان و عقلانیت وتدبیر هاشمی حس می شود.

رییس شورای اسلامی شهر تهران گفت: سخن درباره ایشان(آیت الله هاشمی رفسنجانی)  بسیار است و فرصت محدود، اما با توجه به مراسمی که سه شنبه در قم برای افتتاح سرای فرهنگ و قران آیت الله هاشمی رفسنجانی  وبا حضور علمای برجسته حوزه علمیه قم برگزار شد، از نکته ای که در آنجا توسط آیت الله مرتضی جوادی آملی، مطرح شد استفاده می کنم وچند جمله ای را درباره مشی آیت الله هاشمی رفسنجانی عرض می کنم.

محسن هاشمی ادامه داد:  آیت الله جوادی آملی گفتند که مشی آیت الله هاشمی نسبت به ولایت فقیه در دوران امام، پیروی بود و در دهه آخر عمر ایشان، همراهی و دوستی و صمیمیت را هم به آن اضافه می کنم و این همراهی از پیروی بسیار سخت تر و نیاز به صبوری و ظرفیت وجودی بسیار بیشتری دارد، که شخصیتی که خود مجتهد است و بالاترین سطح شناخت سیاسی را دارد، بخاطر مصلحت جامعه وانقلاب، سکوت کند و با نظام همراهی کند که آسیبی به مردم و انقلاب وارد نشود.

او افزود: دکترین آیت الله هاشمی رفسنجانی برای اداره کشور ، دکترین صلح وتوسعه بود، هدف این نظریه تامین رفاه برای مردم جامعه است، رفاهی که در پرتوی توسعه ای متعادل یعنی توام با عدالت وبرای همه اقشار ، متوازن یعنی همه جانبه ونه تک بعدی و پایدار یعنی سازگار با محیط و نه مقطعی و مخرب، شکل گیرد.

هاشمی گفت: آیت الله هاشمی اعتقاد داشتند باید طوری عمل کنیم که فشار زیادی به مردم وارد نشود و طوری با میانه روی پیش رویم که کمترین فشار وارد شود اما  ارزش ها و انقلاب هم حفظ شود، این مشی آیت الله رفسنجانی بود.

محسن هاشمی افزود: باز تعبیر آیت الله جوادی آملی آن بود که آیت الله هاشمی رفسنجانی با تفکیک ودو قطبی سازی جمهوریت و اسلامیت مخالف بود و من اضافه می کنم که ایشان با همه دو قطبی سازی افراطی امروز، مانند دوقطبی ارزشها و رفاه، دو قطبی توسعه و انقلابی گری، عقلانیت و شجاعت مخالف بود و این دو قطبی سازی را خلاف مصالح انقلاب و اسلام می دانست او معتقد بود کسانی که این دوقطبی سازی ها را انجام می دهند، آگاهانه یا نا آگاهانه بخشهایی از مردم را در برابر انقلاب قرار می دهند و هرچند که ظاهری  زهد فروشانه وانقلابی وارزشی داشته باشند.

او خاطر نشان کرد: قرار دادن شعار در برابر شعور، ارزشها در برابر علم، انقلابی گری در برابر میانه روی نتیجه ای جز افراطی کردن حکومت و ریزش پایگاه اجتماعی انقلاب ندارد و بسیاری از پدیده هایی که امروز در نسل جوان می بینیم ناشی از همین عملکرد غلط توسط افراطیون در گذشته بوده است.

رییس شورای اسلامی شهر تهران در ادامه گفت: ایشان مکررا می گفتند که نباید اهداف و آرمانهای انقلاب را بگونه ای تعریف کنیم که برای تحقق آن، به مردم و کشور آسیب زده شود و بایست به گونه ای حرکت شود که اهداف انقلاب را بگونه ای محقق کنیم که معیشت عمومی و زندگی مردم وهمچنین آینده ایران آسیب نبیند.

محسن هاشمی در ادامه سخنان خود با ذکر خاطراتی از همسر آیت الله هاشمی یاد آور شد: در خاتمه سخنانم به مناسبت ایام فاطمیه خاطره ای از همسر آیت الله هاشمی رفسنجانی و سختی های مادرانه ای که در مبارزه کشید نقل  کنم، آقای هاشمی اگرچه اهل صلح ومدارا و عقلانیت بود، اما در شجاعت و صبر در برابر مشکلات وشکنجه ها کم نظیر بود، در سال 1343 که ایشان پس از تبعید امام خمینی و ترور منصور، دستگیر شدند و مورد سخت ترین شکنجه ها قرار گرفتند، مادر پس از مدتها بی خبری و نگرانی از نگهداری ایشان در زندان قزل قلعه مطلع شد و وقت ملاقات پنج دقیقه ای به ما دادند، من خودم در آنزمان سه ساله بودم و جزییات ملاقات را بخاطر ندارم وبهمین خاطر از کتاب پابه پای سرو، خاطرات خانم عفت مرعشی، همسر آیت الله هاشمی این خاطره را نقل می کنم:"ورقه ملاقات ، مخصوص من و بچه ها بود و به مادر و برادران و خواهران آشیخ اکبر اجازه ملاقات ندادند. محسن با آنکه از فاطی کوچکتر بود و هنوز سه سالش تمام نشده بود، از ملاقات فردا خیلی خوشحال بود. او شاد و بشاش شده بود. شب را با خیال راحت پس از چند ماه دوندگی و بی خبری، خوشحال از به نتیجه رسیدن تلاش ها خوابیدم.فردا پس از انجام کارهای روزانه ، نزدیک ظهر بچه ها را برای رفتن به زندان قزل قلعه آماده کردم. "

محسن هاشمی در حالی که اشک از چشمانش جاری بود به خواندن فراز دیگری از خاطرات همسر آیت الله هاشمی رفسنجانی مربوط به زمان ملاقات آیت الله هاشمی با خانواده اش پرداخت: "من ایستادم و آنها را نگاه کردم ، ناگهان دیدم از ته راهرو چند سرباز با تفنگ و سرنیزه ، اطراف آشیخ اکبر را گرفته اند و می آیند. محسن به مجرد اینکه بابایش را دید، با همان حالت بچه گانه جلو دوید و خود را در بغل او انداخت مثل عاشقی که به معشوقه اش رسیده باشد، او را بو می کرد و می بوسید. واقعا منظره عجیبی بود. خود آن سنگدلان و ساواکی ها هم گریه می کردند.

آشیخ اکبر همانطور که محسن بغلش و دست فاطی در دستش بود، روی صندلی که مشخص کردند نشست؛ من همانطور دم در ایستادم و آنها را نگاه می کردم. او نگاه کرد به آنها و گفت خانم حق نشستن ندارند؟ یکی از آنها جواب داد، این صندلی مال ایشان است. صندلی را کشید نزدیک خودش و گفت بنشین. من نشستم ؛ گفتند ملاقات تمام شد. حتی سلام و علیکی که خودشان اجازه داده بودند، انجام نشد ؛ بدون یک کلمه حرف زدن.حالا محسن را می خواهند از پدر جدا کنند، نمی شود. او چنان به سینه بابا چسبیده بود و حاضر نبود از بغلش جدا شود که مجبور شدند تا در ساختمان ما را با او بیاورند. آنجا دیگر محسن را با زور و گریه از بغل پدرش جدا کردند و به من دادند.از ساختمان تا در زندان راه زیاد بود. محسن آرام نمی گرفت و گریه می کرد. او را برای سوار شدن به ماشین بردند.

هاشمی در پایان سخنان خود گفت: با نقل این خاطرات باید به این نکته بیاندیشیم که این انقلاب به سادگی به دست نیامده و با افراطی گری نباید آن را از دست بدهیم و با استفاده از اخلاق باید بر قوام انقلاب اسلامی بیافزاییم.