اکنون حدود یک سال و نیم است که به کار نوشتن روی آوردهام و یکی از آثارم هم آماده انتشار است. در این روزها بیشتر با کتاب سر و کار دارم تا با دوربین و جمعیت تئاتر.
اتفاق پاندمی کرونا بیآنکه خودمان متوجه باشیم زندگیها را زیر و رو کرده است. حتی طرز تفکر، مهارتها و شیوه زندگی مردم را تغییر داده البته این موضوع در سنین مختلف تأثیرات متفاوتی دارد.
مثلاً برای جوانها تحمل این وضعیت که یکباره از یک ریتم و رابطه تنگاتنگ با جامعه باید دور شوند، بسیار سخت است. اینکه باید ماسک بزنند و مسائل بهداشتی را رعایت کنند. آنهایی که این مسائل را رعایت نمیکنند باعث میشوند تعداد تلفات بیشتر شود.
معتقدم باید متوجه شد و مشکلات این بحران را به گردن گرفت و باید قبول کرد که اوضاع جامعه به خاطر این بیماری دگرگون شده است.
وقتی به تهران آمدم متوجه شدم دو چیز مردم ایران را بشدت آزار میدهد؛ یکی بیماری کرونا است و دیگری کمبود امکانات معالجه و کُند بودن واکسیناسیون همگانی. میدانم کار بسیار سختی است اما باید زودتر شروع میشد. دومین مسأله آزاردهنده گرانی است. باید شکم سیر باشد تا از تلویزیون و تئاتر لذت ببریم و کتاب شعر بخوانیم.
معتقدم روزنامهها و مطبوعات وزین و مورد اعتماد مردم باید در این خصوص ورود کنند و به کمک مسئولان مشکل برطرف شود. من زمانی میتوانم تولید هنر کنم که موقعیت خرید آثار هنری برای مصرف کننده هم وجود داشته باشد. بنده با حسن نیت این واقعیت تلخ را میگویم. همه ما عاشق وطن هستیم و جان فدایش میکنیم بنابراین باید این مسائل را حل کرد، تا وطن آباد بماند.
۵۸۵۸
