سالها بود او را می شناختم؛ از همان سالها که در مرکز فارس، با هنر پیوندی دیرینه داشت. دغدغه اش فرهنگ و هنر و ایران بود، و " مستند ایران " با همه جاذبه های هنری و فرهنگی ایران زمین با عشق ساخت، درست آنگاه که هفتمین تصویربردار هوایی دنیا لقب گرفته بود؛ از شیراز و تخت جمشید گرفته تا کاشان و تهران و اصفهان، همه را هنرمندانه و باشکوه در قاب تصویر کشیده بود.
مجتهدی در " مستند اربعین " با عشق و خلوص نیت، با پای پیاده همراه با زائران اربعین ارادت قلبی خود به حضرت ابا عبدالله(ع) را با شکوه و زیبایی به قاب تصویر کشید و دریچه‌ای متفاوت برای تماشایش فراهم کرد.
و چه ناباورانه و دلگیر، این اتفاق تلخ، که این روزها عمرش وفا نکرد تا آخرین برساخته خود یعنی « مستند هنر » را که به دستاوردهای چهل و سه ساله رسانه ملی می پرداخت، به تماشا بنشیند و غبار خستگی از شانه های نحیفش بتکاند؛ مستندی که جغرافیای فارس و مازندران و تهران و سیستان را در قاب تصویر گرفته بود و این روزها در دست تدوین است.
تنها یاد خوب و خاطره مهربانی های حمید مجتهدی می ماند و گفتن تسلیتی از صمیم قلب، که باید به خانواده محترم و بازماندگان ایشان هدیه کرد.
روح مهربانش، قرین رحمت واسعه الهی باد.
