این نهاد بین‌المللی پس از آن در سال ۲۰۱۹ گزارشی از روند توسعه تلاش این کشورها در این حوزه منتشر کرد که بنا بر آن سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی چون زیرساخت‌های حمل‌ونقل، انرژی تجدیدپذیر، غذا و کشاورزی، سلامت، ارتباطات و اکوسیستم‌ها درحال انجام بود. اکنون که گزارش اخیر آنکتاد منتشر شده، آمار و ارقام نشان می‌دهد در پی شیوع کووید-۱۹، سرمایه‌گذاری کشورهای درحال توسعه برای اهداف توسعه پایدار از نفس افتاده و درحال فراموشی است. بنا بر گزارش آنکتاد جریان‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌خصوصی کشورهای درحال توسعه برای حوزه‌های مربوط به توسعه پایدار در سال ۲۰۲۰ یک سوم کاهش یافته است. این گزارش، متهم ردیف اول سقوط سرمایه‌گذاری در این بخش را همه‌گیری ناشی از کووید- ۱۹ می‌داند. در سال گذشته میلادی بالغ بر ۳۳درصد از ارزش سرمایه‌گذاری‌های تازه اعلام شده در بخش‌های مربوطه کاهش یافته و اعتبار اختصاص داده شده به پروژه‌های بین‌المللی کاهشی ۳۶درصدی داشته است. آسیبی که کرونا به اهداف توسعه پایدار وارد کرد اما فراتر از کاهش سرمایه‌گذاری‌ها است. گرچه سرمایه‌گذاری صورت گرفته برای بخش‌های توسعه پایدار در کشورهای درحال توسعه و کشورهای درحال گذار در سال ۲۰۲۰ کمتر از ۲۰۱۵ شده است اما کرونا، ارتقا و تسهیل سرمایه‌گذاری در این بخش را نیز با دشواری روبه‌رو کرده است. داده‌های منتشر شده از سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که به جز بحث انرژی‌های تجدیدپذیر، سایر بخش‌های اهداف توسعه پایدار، سرمایه‌های خود را به‌شدت از دست داده‌اند. این درحالی است که سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر نیز به کمتر از یک پنجم دوران پیش از همه‌گیری رسیده است. در بحث زیرساخت‌ها و صنایع زیرساختی، حمایت‌های مالی بین‌المللی کاهشی ۶۰درصدی داشت است. ارزش پروژه‌های سبز در بخش غذا، کشاورزی، آب و بهداشت نیز همگی کاهشی یک‌سومی و دو‌سومی نسبت به سال ۲۰۱۹ داشته‌اند. کاهش سرمایه‌گذاری‌های مربوط به بخش‌های توسعه پایدار در کشورهای درحال توسعه در مقایسه با کشورهای پیشرفته، بیشتر بوده است. در کشورهای پیشرفته، سود حاصل از سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و زیرساخت‌های دیجیتال، نشانه‌ای از نامتقارن بودن حمایت‌های عمومی از روندهای سرمایه‌ای برای توسعه پایدار در مقایسه با کشورهای درحال توسعه می‌دهد. در میان اقتصادهای درحال توسعه، تاثیر همه‌گیری در مناطق فقیرتر بارزتر است. بنا بر گزارش آنکتاد، سرمایه‌گذاری برای برنامه‌های توسعه پایدار در آفریقا ۳۹درصد، در آمریکای لاتین ۴۰درصد، در آسیا ۲۳ درصد و در اقتصادهای درحال گذار ۲۸درصد کاهش داشته است. کاهش سرمایه‌گذاری برای اهداف توسعه پایدار در کشورهای درحال توسعه نگران‌کننده است. در این کشورها تعداد پروژه‌های مالی ۲۳درصد کاهش یافته است. از سوی دیگر چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در بخش‌های توسعه پایدار در‌هاله‌ای از ابهام است و پیشرفت‌های آتی به مدت زمان بحران سلامت و اثر‌بخشی مداخلات سیاسی برای کاهش اثرات اقتصادی بستگی دارد.
