عصر ایران؛ مسعود مجاوری - «هر عمل فرهنگی در هر کجا که اتفاق بیفتد بی شک پر معنی و خوب است زیرا وجود دارد و چیزی را به کسی ارائه می دهد.» (واتسلاو هاول؛ قدرت بی قدرتان)
شوخی که نداریم، وقتی سخنگوی دولت می گوید ۲۳ میلیون لیتر کمبود تولید روزانه بنزین در کشور هست، یعنی کارد به استخوان کار به دستان رسیده که اینطور فاش گویی می کنند.
طی بیست سال اخیر این چندمین بار است که دولت بنزین را گران می کند و قرار است درآمد ناشی از این گرانی-بقول خودشان آزاد شدن منابع یارانه ای در این بخش-صرف بهبود معیشت مردم شود.همه آنها که بنزین را گران گردند همین وعده را دادند...
تا اینجای کار، کاری ندارم که منابع آزاد شده ی ناشی از گرانی قیمت حامل های انرژی دراین سال ها کجا هزینه شده و حساب دخل و خرج این پول کجاست که منِ روزنامه نگار از آن بی خبرم، دراین مجال بر آنم تا درباره بخشی از ماهیت این مشکل مطالبی را باز گویم.
این بار دولت با سیاست گام به گام و ضمن ارزیابی وتحلیل "تاب آوری اجتماعی"،ابتدا ذهن جامعه را با واردات و عرضه بنزین سوپر آن هم با قیمت فوب خلیج فارس،آماده کرد با این تحلیل که مگر چند درصد از مردم بنزین سوپر مصرف می کنند،از آنسو به ازای اضافه مصرف سهمیه بنزین، (هنوز نمی دانم معیارشان برای تعیین این سهمیه ها چیست) فعلا؛ لیتری ۲ هزار تومان روی قیمت بنزین کشید تابعدازاین وبا ارزیابی کشش قیمت درجامعه به قیمت این کالای استراتژیک بیفزایند. دستکم اینطور ،از آنچه در حوادث خونبار آبان ۹۸ پیش آمد پیشگیری می کنند.
به نظر من به این شیوه ی اجرا می گویند اجرای هیبریدی(ترکیبی).اشکالی هم البته ندارد که نظام حکمرانی با هزینه کم وتحلیل شرایط،سیاست هایش را اجرا کند. چه ایرادی دارد که اصحاب قدرت بفهمند برای حکمرانی ،بیش از "قدرت"نیاز به "اقتدار"دارند .معمای پر از اما و اگر این معادله اینجاست که می بینم
حاکمیت برای تامین منابعش، به جای اصلاح و تعدیل روش ها، مردم را تحت فشار قرار می دهد و در این بین چند سئوال پیش می آید:
-چندی پیش مسعود پزشکیان در اخطاریه ای به خودروسازان از آنان خواست که با اصلاح موتورهای تولیدی میزان مصرف سوخت را پایین بیاورند آخرو عاقبت آن نامه به کجا کشید؟دقیقا خودروسازان از چه سازوکاری برای بهبود مصرف موتور قراراست بهره ببرندو چرا تابحال این کار را نکردند؟
-دادستان کشور در مقام مدعی العموم چرا تا به این لحظه به پرونده خودروسازان ورود نکرده است؟وقتی که پاره ای از آمارها سرانه مصرف خودروهای داخلی را تا دوبرابر استاندارد جهانی هم برشمرده اند.
-چقدر از کمبود بنزین کشور مربوط به فنآوری مستهلک خودروسازان داخلی و اضافه مصرف خودروهای وطنی است؟دولت اگر زودتر ازاینها به صرافت خودروسازان می افتاد شاید نیاز نبود مابه التفاوت سوء مدیریت مدیرانش را از جیب ملت در بیاورد.
-فرض را بر صحت ادعای دولت می گذاریم دال براینکه واقعا قرار است منابع ناشی از درآمد قیمت بنزین-با کم و زیادش کاری ندارم- صرف معیشت مردم شود.
نایب رییس پلیس راهور در گفتگو با رسانه ها اعلام کرده که در شش ماه نخست سالجاری ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر تلفات جاده ای داشتیم.
چقدر ازاین پول برای نجات جان مردم هزینه خواهد شد و چند درصد از آمار مرگ و میر جاده ای هم وطنان ما کم خواهد شد؟ فعلا با قیمت بالای خودروها وامنیت پایین شان کاری ندارم.
-تا به کی قرار است این چرخه ی معیوب ادامه داشته باشد؟ یعنی دولت بخاطر گران اداره کردن جامعه کم و کسر بیاورد و تاوانش را ما مردم عادی باید بپردازیم؟ دولت اضافه بار تحمیلی و استخدام های فله ای دربدنه ستادی اش دارد و هزینه های جاری اش بالاست یا هر سازمان ریزو درشتی که می بینید یک پژوهشکده و موسسه تحقیقاتی ثبت کرده که خروجی محسوسی ندارد وفقط حقوق اعضای هیات علمی اش باید سروقت پرداخت شود.
آیا شخص رییس دولت نمی خواهد برای این معضل فکری کند، مسعود پزشکیان درسخنرانی هایش نشان داده که زیرو بم مشکلات را بخوبی می داند، چرا چاره ای برای این وضع نمی کند؟ ما هم مثل او کم و بیش می دانیم که چه خبراست ولی مثل او منصب و مقام نداریم.
-بنزین یک قسمت از موضوع است،ماجرای آب و برق و گاز هم برهمین منوال است. یک جا بیاییدو این مشکل را حل کنید جای اینکه به مردم بگویید خودرو سوار نشوند تا بنزین کمتری بسوزد اجازه واردات خودروی با کیفیت با گمرکی صفر درصد را بدهید.
حمایت از تولید داخل را بهانه نکنید تولید داخل از پیکان به پراید می رسد و اضافه مصرف بنزینش را هم روی قیمت سوخت می کشید و ایمنی پایینش را هم مردم با جانشان هزینه می دهند بیایید و این مشکل را حل کنید می دانم که می توانید.
همت کنید....
