به گزارش همشهری آنلاین ، ابوالفضل جلالی مدافع چپ نیمکت‌نشین استقلال بالاخره نسبت به وضعیتش در استقلال واکنش نشان داد. او که مدت‌هاست جای در ترکیب اصلی استقلال ندارد، دیروز در یک استوری، تصویری از خودش روی نیمکت استقلال منتشر کرد و در توضیح این تصویر نوشت: «خون می‌چکد از دیده در این کنج صبوری، این صبر که من می‌کنم افشردن جان است!»جلالی در هفته‌های ابتدایی بازیکن فیکس استقلال بود و در بازی هفته دوم مقابل ذوب‌آهن یک پاس گل به رامین رضاییان داد اما در ادامه عملکردش افت کرد و از هفته ششم جایش را در ترکیب اصلی به حسین گودرزی داد.
گودرزی هم با عملکرد خوب و قابل قبولش تا امروز توانسته جایگاهش را در ترکیب اصلی حفظ کند. او یک سوپرگل هم در بازی مقابل فجرسپاسی زده است. البته عملکرد گودرزی خیلی هم فوق‌العاده نبوده و بازیکن هم پستی او اگر کمی بیشتر تلاش کند می‌تواند او را نیمکت‌نشین کند ولی این اتفاق تا امروز رخ نداده است.
جلالی که فصل قبل هم عملکرد خوبی در تیم نداشت و بارها با شعارهای اعتراضی هواداران مواجه شد، امروز با یک بیت شعر که مضمون آن صبوری است، به وضعیتش در استقلال اعتراض کرده است اما واقعیت این است که یک فوتبالیست حرفه‌ای، به جای صبوری باید تمرین و تلاش کند و جایگاهی را که فکر می‌کند حق اوست، به دست بیاورد. با صبوری و انتشار استوری غم‌انگیز گذاشتن در اینستاگرام، گودرزی نیمکت‌نشین نخواهد شد و این اتفاق فقط با تمرین و استفاده از فرصت‌هایی که سرمربی به او می‌دهد به دست خواهد آمد.
اما از جناب جلالی نه تنها تلاشی برای بازگشت به ترکیب اصلی دیده نمی‌شود، بلکه او قدر فرصت‌های به دست آمده را هم نمی‌داند. به همین بازی با پادیاب خلخال نگاه کنید. جلالی در این بازی بعد از مدت‌ها فیکس شد اما در همان دقیقه اول، با اشتباهی مرگبار باعث شد بازیکن تیم لیگ دویی با آدان تک به تک شود. جلالی خوش‌شانس بود که آدان این فرصت را گرفت وگرنه از همان دقیقه اول هواداران علیه او شعار می‌دادند.
در نهایت جلالی از فرصتی که ساپینتو به او داد استفاده نکرد و در بین دو نیمه این بازی جایش را به حسین گودرزی داد!
البته گودرزی حق دارد که از این وضعیت ناراحت باشد و آن را به «افشردن جان» تشبیه کند اما آیا او به هواداران استقلال هم حق می‌دهد که از عملکرد او در این دو سال جان‌شان به لب رسیده باشد؟ آیا فقط اوست که حق دارد نسبت به شرایطش معترض باشد؟ آیا هواداران استقلال که سال‌هاست از شرایط تیم‌شان ناراحتند، حق ندارند که نسبت به عملکرد ضعیف بازیکنان‌شان عکس‌العمل نشان دهند؟
کاش جلالی و بازیکنانی مثل او، به جای غر زدن و مظلوم‌نمایی، بیشتر تلاش و تمرین کنند وگرنه این صبوری‌ها خیلی کمکی به آنها نمی‌کند و برعکس آنها را به سمت جدایی و فراموش شدن سوق می‌دهد.
