به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت علوم، آیت‌الله اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه، با حضور در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با حسین سیمایی وزیر علوم تحقیقات و فناوری و معاونین این وزارتخانه دیدار و گفت‌وگو کرد.
در این دیدار دو طرف با اشاره به ظرفیت‌های مشترک حوزه و دانشگاه، بر ضرورت تقویت همکاری‌ها و ایجاد سازوکارهای جدید برای هم‌افزایی علمی و فرهنگی تأکید کردند.
آیت‌الله اعرافی ضمن تقدیر از اقدامات وزارت علوم، با یادآوری سابقه آشنایی خود با سیمایی، به نقش دانشجویانی که میان دو نهاد حوزه و دانشگاه در رفت‌وآمد علمی هستند اشاره کرد و این ظرفیت را عاملی مؤثر در تعمیق ارتباطات دانست.
سیمایی نیز با قدردانی از حضور آیت‌الله اعرافی در وزارت علوم، بر اهمیت بهره‌گیری از تجربه و شناخت دقیق ایشان از مسائل آموزش عالی تأکید کرد و گفت: دیدگاه‌های شما می‌تواند در ارتقای فعالیت‌های دانشگاه‌ها و حمایت از اساتید و دانشجویان بسیار مؤثر باشد.
وزیر علوم یادآور شد: برخی مسائل در پژوهش وجود دارد که باید به صورت جدی دنبال کرد. پژوهش‌های نوین و ضرورت نمایه شدن پژوهش‌های حوزوی از اقدامات مهمی است که باید در برنامه‌های آتی گنجانده شود. متأسفانه در غیاب فعالیت‌های به‌روز و حضور جهانی در این حوزه، رقبا فرصت جدی‌تر برای خودنمایی پیدا کرده‌اند.
سیمایی در ارتباط با جذب دانشجوی خارجی گفت: دانشجوی خارجی مثل سرمایه‌گذاری خارجی است و اکنون مشکلاتی در این مسیر وجود دارد. بخشی از مشکلات، موانع اداری است، بخشی امنیتی و بخشی هم مرتبط به تعاملات فرهنگی است که باید برای حل آن برنامه‌ریزی داشت.
وزیر علوم درباره دیپلماسی علمی گفت: ما در این دوره دیپلماسی علمی را با دو هدف دنبال کردیم؛ اول یادگیری مواردی که باید به کشور اضافه کرد و دوم آنچه باید انتقال دهیم و کشور را در زمینه‌های زیادی که پیشرفت داشته‌ایم مطرح کنیم.
وی با ذکر تجربه حضور خود در کنفرانس یونسکو افزود: سال گذشته بعد از حدود شش سال که هیچ وزیری از ایران در کنفرانس یونسکو شرکت نمی‌کرد، در این کنفرانس شرکت کردیم. همین شروع باعث اتفاقات مبارکی شد؛ از بیانیه محکومیت دبیرکل یونسکو در جنگ دوازده‌روزه تا تصویب منشور کوروش که در روزهای گذشته اخبارش منتشر شد.
سیمایی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر نقش اجتماعی و فرهنگی روحانیت گفت: روحانیت و عالم دینی باید پناه و ملجأ دانشجو با هر تیپ و نگاه فکری باشد؛ چراکه دانشگاه زمانی رشد می‌کند که فضایی امن، آزاد و اخلاقی برای گفت‌وگو و هم‌زیستی اندیشه‌ها فراهم شود.
