عصر ایران - مجموعه مسکونی «لِز اِتوال» به معنای «ستاره‌ها» در ایوری سور سِن در حومه پاریس، فرانسه، که بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ توسط معماران برجسته، ژان رِنودی و همسر سابقش رنه گایوسته طراحی شد، به‌عنوان یک الگوی موفق در معماری مدرن و بروتالیستی دوباره مورد توجه قرار گرفت.
ساختار ستاره‌ای: نام مجموعه از ساختار ستاره‌ای ۱۶ ضلعی گرفته شده که مبنای طراحی تمام واحدها است و هر آپارتمان دارای یک نقشه طبقاتی منحصربه‌فرد است.
هرم‌های پله‌ای: ترکیب هرمی شکل بنا، فضای کافی برای تراس‌های بزرگ، ورود نور به داخل و ایجاد سقف‌های پوشیده از گیاهان را فراهم کرده است.
فضای عمومی فعال: در این طرح، زندگی عمومی صرفاً در سطح زمین محدود نمی‌شود، بلکه طبقات بالاتر نیز از طریق پل‌ها، رمپ‌ها و پله‌های بیرونی قابل دسترسی هستند و مرزهای بین فضای خصوصی و عمومی را کمرنگ کرده‌اند.
تلفیق با محیط زیست: معماران به‌طور جدی ترافیک عابر پیاده و خودروها را از هم جدا کردند. پوشش گیاهی وسیع، ویژگی‌های بروتالیستی بتن اکسپوز را تلطیف کرده و به بهبود شرایط اقلیمی کمک می‌کند؛ به‌طوری که حتی پس از گذشت ۴۵ سال، هیچ نشانی از تخریب یا خرابکاری در این مجموعه دیده نمی‌شود.
این پروژه آزمایشی و موفق، با وجود گذشت نیم قرن از ساخت، همچنان الگویی درخشان برای توسعه متراکم، اتصال گروه‌های اجتماعی و ایجاد فضاهای کیفی شهری است.
